Polska miłość z rodziną w tle

Łukasz Grzegorzek z ogromnym wyczuciem opowiada o świecie „zwykłej" kobiety, która ma wszystkiego dość, choć przecież wie, że swojej rodzinie jest potrzebna. A rodzina jest potrzebna jej. Agata Buzek naszkicowała portret kobiety, jakiego w naszym kinie dawno nie było. Pokazała, że za „normalnością" kryje się cała gama wielkich emocji i tęsknot. Stworzyła znakomity tercet z Jackiem Braciakiem, grającym jej męża, i Adamem Woronowiczem wcielającym się w kochanka.

„Moje wspaniałe życie" to również kolejna współpraca Grzegorzka z Weroniką Bilską, która dziś jest już wspaniałą indywidualnością polskiej sztuki operatorskiej. Nasyca obraz ludźmi i barwami, reszty dopełniają świetny dźwięk i dynamiczny montaż.

Własne doświadczenia

Za reżyserię „Mojego wspaniałego życia" Grzegorzek wywiózł Srebrne Lwy z festiwalu w Gdyni, choć nie studiował w szkole filmowej. Po dyplomie z prawa zaczął pracować w telewizji. Kręcił reportaże, zwiastuny, reklamy. A potem, razem z żoną Natalią Grzegorzek, zaryzykowali. Własne oszczędności włożyli w fabułę „Kamper". To była historia młodego małżeństwa, film o pokoleniu trzydziestolatków, które życie traktuje jak grę. Unika odpowiedzialności, próbując maksymalnie przedłużyć czas beztroski, aż do momentu, kiedy okazuje się, że tak dalej się nie da. Ale też opowieść o rozmijaniu się i samotności.

Kolejny film Grzegorzka „Córka trenera" też był skromną opowieścią o zwykłych ludziach szukających swojego miejsca w życiu. Ojciec trener chce z córki uczynić światowej klasy tenisistkę, ale na razie ich codzienność to turnieje o puchar wójta, kiepskie moteliki i pola namiotowe. A dziewczyna chce decydować o swoim życiu. Reżyser podpatrywał relację ludzi, którzy się kochają, ale muszą uznać, że każde z nich ma prawo żyć po swojemu. To było też rozliczenie z jego epizodem tenisowym.

Siłą filmów Grzegorzka jest prawda, a ich wielkim atutem aktorzy. W „Kamperze" kreacje stworzyli Marta Nieradkiewicz i Piotr Żurawski. W „Córce trenera" ojca bez jednej fałszywej nuty zagrał Jacek Braciak, dzielnie mu partnerowała Karolina Bruchnicka.

Reżyser nie ukrywa, że czerpie ze swoich doświadczeń. W „Moim wspaniałym życiu" wraca z kamerą do rodzimej Nysy, do szkoły, którą sam skończył. Zna ten świat. Potrafi obserwować ludzi, podsłuchiwać ich rozmowy. Dostrzega dramaty tych, na których wielu artystów nie zwróciłoby uwagi. I ma dla swoich bohaterów, często zagubionych, dużo czułości.