Życie nie do zniesienia

Naprawdę nazywała Yolanda Gigliotti, urodziła się w 1933 roku, w Shoubra obok Kairu. Od dziecka miała problemy z oczami, ukojenie – jak wspominała – przynosiła jej muzyka grana przez ojca, sławnego skrzypka. To on pierwszy uczył ją śpiewu. Gdy miała siedem lat, został aresztowany wraz z innymi Włochami podejrzewanymi o popieranie Mussoliniego. Wyszedł na wolność po czterech latach. Zmarł rok później.

Kiedy w 1954 roku wybrano ją na Miss Egiptu, wyjechała do Paryża, by zostać aktorką. Pomimo urody jej pierwsze filmy nie odniosły sukcesu, ale zaczęła występować na estradach koncertowych i w kabaretach, śpiewając po francusku, włosku, a potem także w sześciu innych językach. Dwukrotnie odwiedziła Polskę: w 1963 roku odbyła tournée po kilku większych miastach, a 20 lat później dała koncerty w Sali Kongresowej w Warszawie oraz katowickim Spodku.

W nocy z 2 na 3 maja 1987 roku popełniła samobójstwo, połykając 120 pigułek nasennych i popijając je whisky. Wcześniej umalowała się i uczesała. Znaleziono przy niej notatkę: „Życie stało się dla mnie nie do zniesienia... Wybaczcie mi”. Dalidę pochowano na Cmentarzu Montmartre w Paryżu. Jej statua naturalnej wielkości na pozłacanym grobie to jedna z najwspanialszych rzeźb na sławnej nekropolii.