Argentyński kandydat do Oscara 2006 to film, w którym nie zobaczymy hollywoodzkich sław. Będzie za to słodko-gorzka komedia o zwykłych ludziach, codziennych wyborach, miłości i stracie. 30-letni Ariel Pereman, grany przez Daniela Hendlera, boryka się z życiem małżeńskim, ojcostwem i trudnymi relacjami z własnym ojcem. Oglądamy sympatycznego, choć chwilami zarozumiałego człowieka. To bohater, którego nie zawsze da się lubić. Zasypia w garniturze i krawacie, ignoruje swoją piękną i znoszącą wszystko cierpliwie żonę (Julieta Diaz). Nie ma czasu ani ochoty zająć się dwuletnim synem. Najbardziej rażąca jest jednak obojętność, z jaką traktuje własnego ojca Bernarda (Arturo Goetz), 60-letniego wdowca, uznanego prawnika, a prywatnie czarującego człowieka. Ariel, zamiast dołączyć do firmy ojca, woli wykładać prawo i z dystansem przyglądać się jego poczynaniom, śledzić jego życie osobiste i zastanawiać się, czy wieloletnia sekretarka jest też jego kochanką. Sporo czasu zajmie mu, zanim zrozumie, że ojciec ma wypisane na czole: kochaj mnie, przecież nie będę tutaj wiecznie. Powstała wzruszająca, chwilami zabawna historia o poszukiwaniu odpowiedzi na pozornie proste pytanie, jak żyć. To trzecia i – jak przyznawali krytycy – najlepsza część zamykająca trylogię Daniela Burmana poświęconą ojcostwu. Wcześniejsze jej odsłony to nakręcony w 2000 r. „Waiting for the Messiah” i „Lost Embrace” z 2004 r. Daniel Burman, reżyser, ale także twórca scenariusza, wykorzystał wiele doświadczeń z własnego życia.
—j.rz.
dokument, reż. Mira Jedwabnik Van Doren, USA, 2007, 85 min
„Myślałem, że Wilno było stolicą świata” – mówi jeden z bohaterów filmu, wspominając swoje rodzinne miasto sprzed wojny. W tamtych czasach Wilno było tętniącym życiem wielokulturowym miastem z bardzo prężną społecznością żydowską. Wojna położyła temu kres. Z 80 tysięcy mieszkańców pochodzenia żydowskiego Holokaust przetrwała zaledwie garstka. W filmie znalazły się bardzo interesujące materiały archiwalne dokumentujące życie społeczności żydowskiej przed wojną oraz w czasie jej trwania. Obraz nieistniejącego Wilna uzupełniają wspomnienia dawnych mieszkańców miasta, m.in. Czesława Miłosza. —js
fabuła, reż. Dina Zvi-Riklis, Izrael, 2006, 106 min
Imponująca saga rodzinna, której akcja rozpoczyna się w Aleksandrii w latach 40. Żydówka Rachelle, położna na dworze króla Farouka, rodzi trojaczki. Jest to wydarzenie na tyle niezwykłe, że dziewczynki otrzymują błogosławieństwo samego monarchy. Fotografia upamiętniająca tę chwilę staje się później najważniejszą pamiątką rodzinną sióstr. Śmierć Rachelle oraz rewolucja w Egipcie zmuszają ojca dziewczynek do zabrania ich do Tel Awiwu. Mimo dzielących je różnic delikatna Yasmin, praktyczna Flora i przebojowa artystka Rose trzymają się zawsze razem. I tak ma być przez całe ich życie. Jednak niezwykła bliskość między siostrami ma również swoją ciemną stronę. Rucha, córka Rose, ma szansę odkryć mroczne rodzinne tajemnice. Sceny dziejące się współcześnie są przeplatane wspomnieniami każdej z sióstr. Sentymentalne piosenki w wykonaniu Rose stanowią dopełnienie fabuły. Film w 2006 roku był nominowany do nagród Izraelskiej Akademii Filmowej.
