Jan Machulski nie żyje

Urodził się 3 lipca 1928 roku w Łodzi. W 1954 roku ukończył w Łodzi wydział aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Aktorskiej, a w 1971 uzyskał dyplom wydziału reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie.

W 1974 założył Teatr Ochoty w Warszawie (kierował nim do roku 1996). Od 1974 roku wykładał na Wydziale Aktorskim PWSFTviT.

Był aktorem wielu teatrów: im. Jaracza w Olsztynie, Ziemi Opolskiej w Opolu, im. Juliusza Osterwy w Lublinie, Nowego w Łodzi, Polskiego w Warszawie, Narodowego.

W 1981 roku wystąpił w filmie swojego syna, Juliusza Machulskiego w legendarnej roli Henryka Kwinto w komedii kryminalnej [link=http://www.youtube.com/watch?v=Ju-FVknlSg8" target="_blank]„Vabank”[/link]. Film miał swój sequel w 1984 roku, aktor zaś stał się – co zrozumiałe – czołowym wykonawcą różnego rodzaju ról w komediowych, z reguły produkcjach syna. Wystąpił u niego w „Kingsajz” (1987), „Deja vu” (1990), „Szwadronie” (1992), serialu „Matki, żony i kochanki” (1995 i 1998), „Kilerze” (1997 i 1999), „Superprodukcji” (2002), „Vincim” 2004.

[srodtytul]Pietraszak: Mieliśmy kręcić trzecią część "Vabanku"[/srodtytul]

- Mieliśmy jeszcze dalsze plany - powiedział aktor Leonard Pietraszak. - To ogromna strata dla filmu, kultury i dla mnie osobiście - dodał. - Nigdy nie przypuszczałem, że Janek może być zagrożony takim wczesnym odejściem. Przecież on był w znakomitej formie. Cudowny, sprawny umysłowo i fizycznie. Okaz zdrowia, jak na te swoje lata, do których się nie przyznawał. I słusznie - mówił aktor.

- Tak na wszelki wypadek mamy kilka pomysłów, Julek zawsze ma ze dwa scenariusze w odwodzie, bo czasy i gusty zmieniają się, nie wiadomo, co może się spodobać, a ryzykować nie warto. Opowiem jedną z wersji. Rzecz dzieje się podczas okupacji. Kramer jest volksdeutschem, Niemcy przechowują w jego banku ogromną kasę. Duńczyk organizuje oddział, potrzebuje pieniędzy na powstanie i namawia Kwintę, który został w Szwajcarii, żeby wrócił do kraju - mówił Jan Machulski [link=http://www.rp.pl/artykul/9146,222328]w rozmowie z Jackiem Cieślakiem[/link] w 2003 r.

- Wspaniały chłopak i kolega - wspominał Pietraszak. - Jeden z nielicznych aktorów, którzy jak grają to bardziej dbają, żeby partner lepiej wypadł niż on sam.

[srodtytul]Bromski: wszyscy go lubili[/srodtytul]

Był jedną z najsympatyczniejszych postaci świata filmowo-aktorskiego - powiedział Jacek Bromski, prezes Stowarzyszenia Filmowców Polskich.

- Ta wiadomość jest bardzo przykra. Bardzo lubiłem Janka. Wszyscy go lubili - mówił Bromski. - To jeden z niewielu ludzi, który potrafił sobie zjednywać sympatię i życzliwość otoczenia. Świetny aktor, znakomity człowiek.