Namiętne wakacje kobiet Allena

Przez lata bohaterami obrazów Allena byli znerwicowani intelektualiści. Zapadnięta klatka piersiowa, okulary, kompleksy, obsesja na punkcie seksu, strach przed wszystkim: pająkami, miłością, chorobą, śmiercią, twórczą niemocą. Mnóstwo tęsknot. A do tego sztruksowe spodnie i twarz samego Allena.

Jednak od pewnego czasu Woody Allen występuje w swoich filmach coraz rzadziej. Za to z coraz większą konsekwencją na pierwszy plan wysuwa kobiety. Bohaterki grane przez Diane Keaton czy Mię Farrow funkcjonowały jeszcze tylko obok mężczyzn. Nowa muza Allena, Scarlett Johansson, króluje na ekranie i to mężczyźni stają się katalizatorami dla jej działań.

"Vicky Cristina Barcelona" też jest filmem o kobietach. Pierwsza z nich, Vicky, właśnie ma wyjść za mąż i bardzo sobie ceni spokojnego, dobrze ustawionego narzeczonego, drobiazgowo planującego ich wspólną przyszłość. Druga, Cristina, rozpustna, trochę zwariowana artystka, która ostatnie miesiące poświęciła na zrobienie 12-minutowego filmu, rozstała się z facetem i cieszy się wolnością. Jadą razem do Barcelony, gdzie Vicky ma napisać pracę o Katalonii, a Cristina chce się oderwać od codzienności i zrelaksować.

I to jest kolejna nowość w filmach Allena. Zatwardziały nowojorczyk, który nie cierpiał ruszać się z Manhattanu, od jakiegoś czasu kocha Europę. Nakręcił już filmy w Wenecji, którą podobno polubiła jego żona SoonYi, a także w Londynie, gdzie zachwycił się smogiem i zamglonym, szarym niebem. W nowym filmie zaproponował widzom wspaniałą wycieczkę po Barcelonie – oglądanie Sagrady Familii, przechadzkę po dachu budynku zaprojektowanego przez Gaudiego, zwiedzanie muzeum Miro, rozkoszowanie się urokliwymi kawiarenkami zatopionymi w zieleni i soczystych kwiatach.

Przede wszystkim jednak zderzył mentalność amerykańską i hiszpańską. Dwie turystki są typowymi Amerykankami, mogłyby zastąpić bohaterki "Manhattanu", "Annie Hall" czy "Mężów i żon". Prześladują je te same demony, doganiają te same niespełnienia. A Europa wszystko wyostrza. I dodaje nowych smaczków.

Woody Allen zaprzecza stereotypom. Panuje opinia, że Ameryka jest świeża i pozbawiona konwenansów, a Stary Kontynent spina pancerz tradycji i etykiety. Tymczasem Vicky jest małą mieszczką, zaś Cristina stara się być na luzie, ale tak naprawdę niewiele różni się od przyjaciółki. To hiszpański malarz i jego była żona pokazują, czym są miłość, namiętność, prawda w uczuciach.

Już scena pierwszego spotkania seksownego Juana Antonio – Javiera Bardema – z Amerykankami jest perełką. Przystojny artysta podchodzi w klubie do ich stolika i rzuca: "Za godzinę lecę do Oviedo. Zapraszam. Będziemy zwiedzać, pić wino, jeść dobre rzeczy i kochać się". Vicky nie pozostawia impertynentowi złudzeń: "Nie uznaję pustego seksu". "A co to jest pusty seks? – dziwi się Bardem. – Noc jest ciepła. Żyjemy".

Wokół hiszpańskiego artysty nie ma nijakości. Jest szczęście albo rozpacz. Jego żona, pełna temperamentu Maria Elena – Penelope Cruz, zdradza, ale kocha tak, że z miłości może zabić. Ten świat fascynuje i Vicky ulegnie mu na jedną noc. Potem będzie żałowała "tego cholernego weekendu w Oviedo", wysłuchując na kolacji z mężem i przyjaciółmi nudnych opowieści o fantastycznym dekoratorze, który urządza apartamenty w Greenwich, łącząc nowoczesność z elementami antyku i o sprzęcie HD, dzięki któremu można obejrzeć mecz w Tokio. Bo już wie, że można inaczej. Wie, ale nie ma odwagi, żeby spróbować. Cristina inaczej – rzuci się w miłość, odnajdzie swoje pasje zawodowe, zgodzi na miłosny trójkąt, popróbuje wszystkiego. Ale w końcu powie: "Nie mam pojęcia, czego szukam, ale tak żyć nie mogę". I już wiadomo – ona też kiedyś wyląduje u boku jakiegoś nudnego typa z grubym portfelem.

Obie dziewczyny wrócą do poukładanego, amerykańskiego życia. Ale kiedy zakosztuje się miłości i barwnego życia, tęsknota zostaje na zawsze. A może i w Woodym Allenie, który co prawda gra na klarnecie co poniedziałek w nocnym klubie na Manhattanie, ale przecież nigdy nie zaproponował dwóm pięknym nieznajomym dziewczynom weekendu w Oviedo.

[ramka][srodtytul]Nowojorczyk w Europie[/srodtytul]

Woody Allen coraz częściej pracuje w Europie. Był już w Wenecji, Londynie, odwiedzał Francję.