Zapewne kluczowym powodem, dla którego film otrzymał tak prestiżowe wyróżnienie jest społecznie nośny temat. Historia dzieje się w Pakistanie, a w centrum zainteresowania są losy kobiet, które zostały oblane kwasem solnym i jedyną szansą odzyskania zdrowia i powrotu do dawnego wyglądu jest pomoc lekarzy.
W jednym z pakistańskich szpitali działa darmowa klinika dla ofiar oblania kwasem. Przyjeżdża tam regularnie z Wielkiej Brytanii doktor Mohamad Jawad, którego pobyty sponsoruje brytyjska charytatywna fundacja pomocy muzułmanom. W Pakistanie notuje się rocznie oficjalnie ponad 100 przypadków oblewania kwasem, ale ciemne statystyki mówią o kilkakrotnie większej liczbie napaści, które nie są zgłaszane ze strachu przed zemstą oprawców. Ofiarami najczęściej są kobiety, które ośmieliły się sprzeciwić woli swych mężów.
- Poparzył mnie mąż – opowiada jedna z kobiet. - Spałam, a on oblał mnie kwasem. Nie chciał mnie już.
- W chwili ataku miałam 13 lat – wyjaśnia kolejna bohaterka filmu. - Nauczyciel złożył mi propozycję, ale mu odmówiłam i wtedy oblał mnie kwasem.
Film przedstawia szczegółowo historie dwóch kobiet: 39-letniej Zakii, którą mąż straszliwie oszpecił, gdy wniosła pozew do sądu o rozwód, nie mogąc znieść jego alkoholizmu i narkomanii. Z kolei w przypadku 25-letniej Ruksany nie tylko mąż oblał ją kwasem, ale jeszcze szwagierka – benzyną, a teściowa - dla pewności – podpaliła. Kobieta nadal mieszka ze swoimi prześladowcami, bo nie jest w stanie utrzymać dwójki swoich chorych dzieci....
