Hiszpania: polowanie na podróbki

Właściciele przenośnych straganów bawią się w „kotka i myszkę" z policją, ustawiają czujki w strategicznych miejscach, najczęściej przy Plaza de Catalunya i na umówiony sygnał jednym szarpnięciem sznurka zwijają biznes w tobołek i policjant już nie ma jak się przyczepić. Za chwilę płachty ponownie rozłożone są na ziemi, tłum nieświadomych, bądź udających nieświadomych, klientów dziwi się, że torbę we wzorki Louisa Vuittona można kupić za 100 euro, a przy dobrym targowaniu nawet za połowę tego. Jeszcze bardziej dziwi fakt, że wśród kupujących najwięcej jest Francuzów, chodź władze tego kraju są bezwzględne w zwalczaniu kradzieży własności intelektualnej. Nie należy do rzadkości, że na paryskim lotnisku im Charlesa de Gaulle ustawia się szpaler celników bacznie przyglądających się torebkom przylatujących elegantek. Jeśli mają jakiekolwiek podejrzenia, torebka jest dokładnie kontrolowana. A kiedy okaże się, że jest to podróbka właścicielce grozi kara do 100 tys. euro, bądź trzy lata więzienia.

Paryskie lotnisko nie jest jedynym, gdzie celnicy zajmują się łowieniem podróbek. Podobnie jest w Genewie, gdzie celnicy szczególnie skrupulatnie szukają podrobionych zegarków, co jest w pełni zrozumiałe, ale konfiskowane także „vuittony" i „prady", a ich właścicielki kilka tygodni później otrzymują nieprzyjemne listy od prawników wielkich domów mody. Surowi są także Włosi, gdzie podlegająca Ministerstwu Gospodarki i Ministerstwu finansów Guardia di Finanza potrafi ukarać elegantkę noszącą podrobione okulary przeciwsłoneczne grzywną w wysokości 10 tys. euro.

Nie pomagają tłumaczenia, że podróbka była prezentem, czy też kupiona w nieświadomości, że nie tylko jej kupno, ale i posiadanie jest przestępstwem.