Poza samymi Krzemionkami są to kopalnie Borownia i Korycizna oraz neolityczna osada na wzgórzu Gawroniec koło Ćmielowa. Obszar ten, pod nazwą „Krzemionkowski region pradziejowego górnictwa krzemienia pasiastego", Polska zgłosiła do wpisania na listę światowego dziedzictwa UNESCO na początku 2018 roku. Jest to jeden z najważniejszych obiektów archeologicznych w Polsce i na świecie.

Prehistoryczny region górniczy jest położony na północno-wschodnim skraju Gór Świętokrzyskich, w powiatach ostrowieckim i opatowskim, na terenie gmin: Bodzechów, Ćmielów i Ożarów. Obszar o powierzchni 349,2 ha złożony jest z czterech części: głównego pola górniczego w Krzemionkach, dwóch mniejszych pól górniczych Borownia i Korycizna, położonych w tej samej strukturze geologicznej, oraz stałej osady górników prehistorycznych w Gawrońcu – jej mieszkańcy dokonywali obróbki otrzymywanego z kopalni materiału, który następnie jako narzędzia – głównie pięknie polerowane siekiery – służył wymianie handlowej, rozchodząc się w promieniu kilkuset kilometrów.

Kopalnie krzemienia pasiastego pochodzą z młodszej epoki kamienia i wczesnej epoki brązu, funkcjonowały pomiędzy IV a II tysiącleciem p.n.e. W Krzemionkach zlokalizowano około 4000 szybów połączonych siecią chodników; szyby mają do 9 metrów głębokości.

W Krzemionkach bardzo dobrze zachowała się podziemna architektura – wyrobiska oraz chodniki, którymi poruszali się górnicy, oraz krajobraz na powierzchni – w dalszym ciągu można obserwować leje poszybowe, dawne wejścia do kopalń otoczone fałdami gruzu wapiennego.

Można też zobaczyć – w przeciwieństwie do innych tego rodzaju obiektów archeologicznych w Europie – różne typy kopalń: od najpłytszych jamowych przez niszowe po głębokie filarowo-komorowe i komorowe.