Powyższe badanie obejmowało również przeprowadzenie kontrolowanych ataków na systemy oraz ocenę wpływu tych ataków na bezpieczeństwo ruchu drogowego. W konsekwencji stwierdzono, że przy użyciu odpowiedniego sprzętu oraz przy średnim zaangażowaniu organizacyjnym dowolny podmiot może przejąć kontrolę nad systemem i dopasować jego działanie do własnych potrzeb.

Opisany przypadek pozwala na zrozumienie wagi bezpieczeństwa systemów oraz sieci radiowych, telekomunikacyjnych oraz komputerowych, które służą do zarządzania transportem nie tylko lotniczym ale również kolejowym, wodnym, a przede wszystkim drogowym. W tym miejscu należy podkreślić istotę zabezpieczeń np. inteligentnych drogowych systemów transportowych (ITS), które mają zapewniać m.in. zwiększenie przepustowości sieci dróg, poprawę bezpieczeństwa ruchu drogowego oraz zmniejszenie czasu podróży (np. systemy służące do sterowania ruchem za pośrednictwem sygnalizacji świetlnej lub zarządzania transportem publicznym). Właśnie z tych powodów przyjęta w lipcu 2016 r. tzw. dyrektywa NIS nałożyła na państwa członkowskie UE obowiązek przyjęcia przepisów, które będą dotyczyć m.in. zarówno publicznych, jak i prywatnych operatorów inteligentnych drogowych systemów transportowych, przewoźników lotniczych, odpowiedzialnych za zarządzanie ruchem drogowym organów administracji drogowej, operatorów portów lotniczych, podmiotów zarządzających ruchem lotniczym zapewniających służbę kontroli ruchu lotniczego (ATC), zarządców infrastruktury kolejowej oraz operatorów portów.