Uchwałą z 31 sierpnia 2016 r. Rada Miejska w Łodzi wprowadziła przepisy porządkowe, dotyczące przewozu osób i bagażu taksówkami osobowymi oraz dodatkowych oznaczeń, identyfikujących taksówki na obszarze miasta Łodzi. Wraz z jej wejściem w życie straciła moc poprzednia uchwała, z 12 lutego 2014 r.
Obowiązujący obecnie akt prawa miejscowego został wydany na podstawie upoważnienia ustawowego dla rad gminy w ustawie – Prawo przewozowe. Wprowadzone dodatkowe oznaczenia taksówek osobowych przewidywały napis TAXI ŁÓDŹ, numer boczny oraz herb miasta Łodzi, zamieszczone symetrycznie na przednich drzwiach. Ich wzory określały załączniki do uchwały. Każdy kierowca taksówki musiał także posiadać identyfikator i tabliczkę informacyjną zawierającą numer rejestracyjny pojazdu i numer licencji, naklejoną na przednią szybę pojazdu.
Właściciel przedsiębiorstwa taksówkowego posiadającego licencję, z której korzystali kierowcy zrzeszeni w tej sieci, zaskarżył uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi. Chodziło głównie o przepis (§ 17 ust. 1 pkt 1 i 2) mówiący o obowiązku posiadania identyfikatora. Przepis ustala, że identyfikator ma m.in. zawierać dane osobowe kierowcy, jego aktualną fotografię, termin ważności i numer identyfikatora, markę i numer rejestracyjny pojazdu, numery boczne taksówki i numer licencji. Skarżący zarzucił naruszenie zasady wolności gospodarczej i błędne uznanie, że organ gminy może ustanawiać w akcie prawa miejscowego nie tylko oznaczenia identyfikujące miejscowe taksówki, ale i odnoszące się do kierowcy.
Delegacja ustawowa w ustawie – Prawo przewozowe upoważniła organy gmin do wprowadzenia obowiązku dodatkowych oznaczeń wyłącznie dla taksówek, a nie dla taksówkarzy – argumentował skarżący. Jego zdaniem identyfikatory naruszają swobodę działalności gospodarczej. Ich konstrukcja zmusza taksówkarzy do wykonywania zawodu wyłącznie w jednym i tym samym pojeździe, z którym zwiąże ich identyfikator. Nie można np. w razie awarii pojazdu kontynuować pracy w innym samochodzie.
W odpowiedzi na skargę Rada Miejska podkreśliła, że obowiązek dodatkowego oznaczenia pojazdu i posiadanie identyfikatora przez kierującego taksówką ma zapewniać podróżnym bezpieczeństwo. Przewóz osób taksówką jest działalnością regulowaną, której zasady określa ustawa o transporcie drogowym. Dzięki identyfikatorowi pasażer może mieć pewność, że kierowca ma stosowną licencję i spełnia wszystkie wymagania do wykonywania przewozów. Podobnie jak identyfikator, licencja jest udzielana na określony pojazd i obszar.
WSA potwierdził racje rady i oddalił skargę. Orzekł, że obowiązek oznaczania pojazdu i posiadania identyfikatora został wprowadzony w interesie publicznym, dla zapewnienia bezpieczeństwa pasażerów. Zarówno identyfikator kierowcy, jak i tabliczka informacyjna są gwarancją jakości i legalności przewozu. Wprowadzenie obowiązku posiadania identyfikatorów zawierających dane osoby prowadzącej taksówkę w postaci zdjęcia oraz imienia i nazwiska kierowcy mieści się też w pojęciu dodatkowego oznaczenia taksówek, o którym mówi prawo przewozowe. Nie było więc przeszkód prawnych we wprowadzeniu obowiązku posiadania identyfikatorów aktem prawa miejscowego. Mieści się to w granicach upoważnienia ustawowego, wynikającego z prawa przewozowego.
Wyrok jest nieprawomocny.
sygnatura akt: III SA/ Łd 6/18
