- Strona wniosła podanie o wznowienie postępowania zakończonego ostateczną decyzją, ale nie podała podstawy wznowienia. Czy w takim przypadku organ powinien odmówić wznowienia postępowania?
Nie.
Podstawy do wznowienia postępowania zakończonego ostateczną decyzją określono w art. 145-145b kodeksu postępowania administracyjnego (dalej k.p.a.). Strona wnosi podanie o wznowienie do organu, który wydał w sprawie decyzję w I instancji, przy czym zasadą jest, że powinno to nastąpić w terminie miesiąca od dnia, w którym dowiedziała się o okoliczności stanowiącej podstawę do wznowienia (por. art. 148 k.p.a.).
Wznowienie następuje w drodze postanowienia, które stanowi podstawę do przeprowadzenia przez właściwy organ postępowania co do przyczyn wznowienia oraz co do rozstrzygnięcia istoty sprawy (art. 149 § 1-2 k.p.a.). Zasadą jest, że organem właściwym w tych sprawach jest organ, który wydał w sprawie decyzję w ostatniej instancji (por. art. 150 k.p.a.). Dopiero pozytywna ocena dopuszczalności wznowienia, zakończona postanowieniem o wznowieniu, pozwala na przejście do drugiej fazy, czyli do postępowania rozpoznawczego.
Przyjmuje się, że jeżeli są jakiekolwiek wątpliwości dotyczące istnienia podstawy wznowienia i trzeba zbadać sprawę w tym zakresie, należy wydać postanowienia o wznowieniu, którego przedmiotem będzie wyjaśnienie, czy występuje podstawa do wznowienia (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 8 lipca 1997 r., sygn. SA/RZ 606/96, LEX nr 30346). Do podania o wznowienie ma zastosowanie art. 63 § 2 k.p.a., który stanowi, że podanie powinno zawierać m.in. żądanie.
W orzecznictwie przyjmuje się, że ciężar wskazania podstawy wznowienia oraz ciężar dowodu dochowania terminu na wniesienie podania o wznowienie spoczywa na stronie domagającej się wznowienia. Strona musi wyjaśnić na podstawie której z przesłanek domaga się wszczęcia postępowania wznowieniowego oraz kiedy (w jakiej dacie) dowiedziała się o okolicznościach stanowiących podstawę do wznowienia (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 11 grudnia 2018 r., sygn. VII SA/Wa 321/18, LEX nr 2627615).
Podkreśla się jednak także, że do podania o wznowienie ma zastosowanie art. 64 § 2 k.p.a., nakazujący organowi wezwanie strony do uzupełnienia braku. Niewskazanie przez stronę w podaniu podstawy wznowienia nie jest brakiem, który nie podlega uzupełnieniu. W razie takiego braku organ powinien zatem wezwać stronę do jego usunięcia - w wyznaczonym terminie, nie krótszym niż 7 dni (por. wyrok NSA z 12 czerwca 2008 r., sygn. I OSK 881/07, LEX nr 496175). Nie można odmówić wznowienia postępowania bez wezwania strony do uzupełnienia podania o wznowienie.
Autorka jest radcą prawnym
Podstawa prawna: art. 64, art. 145-152 ustawy z 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. DzU z 2018 r. poz. 2096 ze zm.)
