Truizmem jest twierdzenie, że obrót tzw. pustymi fakturami, nieodzwierciedlającymi rzeczywistych czynności gospodarczych, jest zakazany i podlega karze, podobnie jak pomniejszenie podatku należnego o kwotę podatku VAT wykazaną na takich fakturach. W zakresie, w jakim za pustą fakturą idą środki pieniężne, mające na celu nadanie pozorów legalności nieistniejącym transakcjom gospodarczym, w rachubę wchodzić może dodatkowo odpowiedzialność karna za „pranie brudnych pieniędzy", o czym mowa w art. 299 kodeksu karnego. Pogląd ten przyjął się już w orzecznictwie sądowym (wyrok SA w Katowicach z 22 czerwca 2018 r., sygn. II AKa 148/18; wyrok SA w Katowicach z 21 lipca 2016 r., sygn. II AKa 216/16).