Jarosław Gowin na polskiej scenie politycznej obecny jest od początku lat '90, to na poważnie zaczął ją traktować dopiero w 2005 r. Wcześniej stawiał na naukę i biznes. Po maturze poszedł na filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 80. przebywał w ramach stypendium na Uniwersytecie Cambridge. Był współtwórcą i od 2003 do 2011 rektorem Wyższej Szkoły Europejskiej im. ks. Józefa Tischnera.W 2005 r. do startu w wyborach namówił go kolega z Krakowa, Jan Rokita.

Gowin uzyskał mandat senatora z list PO i związał się z tą partią na dłużej. Dwa lata później otwierał już krakowską listę swojej formacji do Sejmu. W tym znów pomógł mu Rokita, który zrezygnował ze startu. Swoją pozycję w partii budował dość szybko, w 2011 r. został nawet ministrem sprawiedliwości w drugim rządzie Donalda Tuska. Dwa lata później jednak stanowisko stracił. W tym czasie prowadził już także otwartą rywalizację z Tuskiem o przywództwo w Platformie. Na zwycięstwo nie miał szans, ale poparło go 20 proc. członków partii.

Niedługo potem opuścił PO i rozpoczął organizowanie konwencji regionalnych, uruchamiając akcję społeczną „Godzina dla Polski", z której wyłonił się ruch społeczny, a następnie partia Polska Razem. Młoda formacja wystartowała w elekcji europarlamentarnej, ale bez powodzenia. Wtedy Gowin zaczął coraz bardziej zbliżać się do PiS. W efekcie w 2014 r. był jednym z członków porozumienia koalicji Zjednoczonej Prawicy, która rok później zwyciężyła w wyborach osiągając samodzielną większość.