Tunezja to wyjątkowy kraj arabski. Od obalenia w styczniu 2011 roku dyktatora Zina al-Abidina Ben Alego odbywają się tam normalne wybory, zmieniają się rządy, uczestniczy w nich nawet partia Nahda, krewna islamistycznego Bractwa Muzułmańskiego, które w wielu państwach arabskich jest izolowane i prześladowane. Jednocześnie Tunezja boryka się z problemami ekonomicznymi i społecznymi, na dodatek od rewolucji sprzed przeszło siedmiu lat dotknęło ją wiele zamachów dokonywanych przez fundamentalistów islamskich. To z Tunezji pochodziło najwięcej zagranicznych bojowników dżihadystów w tzw. Państwie Islamskim w Iraku i Syrii oraz Libii.
POPULISTA
- Poparciem najbiedniejszego elektoratu, bezrobotnych, wykluczonych cieszy się właśnie przetrzymywany za kratami Nabil Karui - mówi „Rzeczpospolitej” Abd ar-Rauf Unajes, emerytowany dyplomata, który po rewolucji był krótko szefem MSZ.
- Karui to populista, nie ma programu politycznego. Już w czasach Ben Alego był właścicielem prywatnej telewizji Nesma, która w czasie rewolucji otworzyła się na nowych demokratów. Wsłuchiwał się w atmosferę kraju. I do dziś korzysta z wielkiego przywileju, tego narzędzia komunikacji, jakim jest jego telewizja. Politycy i klasa średnia go nie lubią - dodaje Unajes.
W swojej telewizji Karui zachwalał swoją działalność charytatywną na rzecz biednych. I to sprowadziło na niego kłopoty. Parlament chciał wykluczyć z walki politycznej kandydatów, którzy w ten sposób starają się o poparcie. Ustawy jednak nie zdążył podpisać prezydent Bażi Kaid Essebsi, który zmarł w wieku 93 lat parę miesięcy przed upływem kadencji. Przyśpieszone wybory prezydenckie ogłoszono na 15 września. Miesiąc przed tym terminem Nabil Karui trafił do aresztu z zarzutami prania brudnych pieniędzy i unikania płacenia podatków. Nie wykreślono go jednak z listy kandydatów, wszystko wskazuje na to, że jeżeli wygra, to jednak będzie mógł zostać zaprzysiężony na prezydenta.
Unajes jest krytyczny wobec Karuiego, ale uważa, że uwięzienie go „nie jest zgodne z zasadami wolnych wyborów”. I takiego zdania jest spora część opinii publicznej.
