Reklama

Mordowani za pomoc

„Każdy Polak, który żyda przyjmie i przetrzyma (...), staje się karygodnym. Również będzie karany karą śmierci, który uciekłym, albo policyjnie niemeldowanym żydom użycza pomieszczenia albo wyżywienia, względnie sprzedaje im środki żywnościowe".

Publikacja: 26.03.2021 17:00

Mordowani za pomoc

Foto: IPN

Zmierzając do wymordowania Żydów na okupowanych ziemiach polskich, władze niemieckie wydały szereg aktów prawnych, które miały zastraszyć i sterroryzować społeczeństwo, by żaden Polak nie ważył się udzielić pomocy Żydom. Najważniejsze znaczenie miało wydane 15 października 1941 r. trzecie rozporządzenie o ograniczeniu prawa pobytu w Generalnym Gubernatorstwie, które pod rygorem kary śmierci zabraniało Żydom opuszczania wskazanych dla nich miejsc zamieszkania (dzielnic), a jednocześnie wprowadzało karę śmierci dla każdej osoby, która udzieli im schronienia. W praktyce kara śmierci za pomoc Żydom obowiązywała również na ziemiach polskich zajętych przez III Rzeszę po 22 czerwca 1941 r. oraz na polskich obszarach wcielonych do III Rzeszy. W okresie bezpośrednich „wysiedleń" Żydów z poszczególnych gett szeroko kolportowano afisze mówiące o karze śmierci za pomoc. W niektórych dystryktach GG sołtysów zmuszano do podpisywania oświadczeń pod groźbą surowych kar, że w poszczególnych wsiach nie przebywają Żydzi.

Tylko 19 zł miesięcznie przez cały rok.

Bądź na bieżąco. Czytaj sprawdzone treści od Rzeczpospolitej. Polityka, wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i psychologia.

Treści, którym możesz zaufać.

Reklama
Plus Minus
Dorota Waśko-Czopnik: Od doktora Google’a do doktora AI
Plus Minus
Szkocki tytuł lordowski do kupienia za kilkadziesiąt funtów
Plus Minus
Białkowe szaleństwo. Jak moda na proteiny zawładnęła naszym menu
Plus Minus
„Cesarzowa Piotra” Kristiny Sabaliauskaitė. Bitwa o ciało carycy
Plus Minus
Bogusław Chrabota: Wracajmy do tradycyjnych mediów. To nasza szansa
Reklama
Reklama