Nowy przepis prawa budowlanego (art. 32 ust. 4b) wchodzący w życie 15 sierpnia, powstał m.in. na tle podobnych spraw jak opisana.

Czytaj także: Nowe prawo 2019: zmiany w użytkowaniu wieczystym

Po rozpatrzeniu wniosku firmy o pozwolenie na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego prezydent Krakowa wydał odmowną decyzję. Działka, na której miała powstać inwestycja, jest własnością Skarbu Państwa w użytkowaniu wieczystym firmy. Prawo użytkowania wieczystego ustanowiono w 1990 r. w wyniku zmiany ustawy o gospodarce gruntami. Nabycie gruntu wraz z prawem własności stojących na nim budynków potwierdził w 1996 r. wojewoda krakowski. Budynki, podobnie jak ich otoczenie, miały wówczas charakter przemysłowy, a ich ówczesny wieczysty użytkownik został zobowiązany do korzystania z gruntu zgodnie z jego przeznaczeniem, czyli pod produkcję przemysłową.

Prezydent stwierdził, że skoro grunt został oddany w użytkowanie wieczyste na cele przemysłowe, wiąże to również obecnych użytkowników wieczystych i wyklucza zabudowę mieszkaniową. Projektowana inwestycja jest z tym celem sprzeczna, a prowadzone przez spółkę postępowanie o zmianę treści prawa użytkowania wieczystego jeszcze się nie zakończyło. Dlatego należało wydać odmowną decyzję.

Wojewoda małopolski zgodził się z argumentacją prezydenta Krakowa. Utrzymując w mocy jego decyzję, stwierdził, że zgodnie z przepisami prawa budowlanego pozwolenie na budowę może być wydane wyłącznie temu, kto złożył oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Muszą one być zgodne z treścią umowy o oddanie w użytkowanie wieczyste.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie firma uznała odmowę wydania pozwolenia na budowę za bezpodstawną. Jej zdaniem odmowa uzasadniona przemysłowym celem użytkowania wieczystego godzi w prawo firmy do zabudowy gruntu, do którego ma tytuł prawny.

WSA przypomniał, że zgodnie z przepisami prawa budowlanego przez prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane należy rozumieć m.in. prawo użytkowania wieczystego. Nie towarzyszą mu żadne dodatkowe wymagania. Niedopuszczalna była więc kontrola zgodności zamierzenia budowlanego użytkownika wieczystego z przeznaczeniem nieruchomości, określonym w akcie ustanowienia prawa użytkowania wieczystego. Ewentualny spór między właścicielem gruntu i wieczystym użytkownikiem na tle zgodności sposobu korzystania z nieruchomości ze sposobem wynikającym z umowy ustanowienia prawa użytkowania wieczystego, ma charakter sporu cywilnego i nie może być rozstrzygnięty decyzją administracyjną – stwierdził WSA, uchylając decyzje prezydenta Krakowa i wojewody małopolskiego.

Sprawa nabiera szerszego znaczenia, gdyż okazało się, że podobnych przypadków jest więcej. Toteż nowelizując 13 czerwca 2019 r. ustawę o Krajowym Zasobie Nieruchomości, zmieniono również prawo budowlane, dodając art. 32 ust. 4b. Nowy przepis mówi, że „jeżeli podstawę prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane stanowi użytkowanie wieczyste, niezgodność zamierzenia budowlanego z celem użytkowania wieczystego nie może stanowić podstawy do wydania decyzji o odmowie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę".

Wyrok jest nieprawomocny.

Sygnatura akt: II SA/Kr 265/19 B