Adwokat Piotr Urbanek o konflikcie rząd - sędziowie: Nikt nie jest doskonały, ani nieskazitelny

Miejsce w jakim się znajdujemy obecnie jest rozstajem dróg, z których może nie być odwrotu – przynajmniej jednej z nich, gdyż pożoga jaka pozostanie obciąży nas wszystkich bez względu na nasz udział czy poglądy.

Czytaj także:

Jest pomysł na zakończenie wojny o sądy

Tą drogą będzie wewnętrzna anarchizacja sądownictwa, która w niedalekiej przyszłości może doprowadzić do „włoskiego strajku" sądów, uruchomienia „opcji atomowej" w postaci zmiany struktury sądownictwa na podstawie art. 180 ust. 4 Konstytucji, a w konsekwencji wymiany sędziów, krańcowego zantagonizowania z Unią Europejską skutkującą znacznemu ograniczeniu Polsce budżetu na lata 2021-2029. Ta droga nie doprowadzi żadnego z nas do niczego, nawet gdyby finalnie Naród wypowiedział się w referendum o zmianie sądownictwa.

Czy za taki rozwój zdarzeń wszyscy uczestnicy wojny domowej w sądownictwie wezmą współodpowiedzialność – polscy politycy, bez względu na przynależność partyjną na pewno, ale będzie ona wyłącznie polityczna – zagraniczni zyskają splendor krytykując nas i uzyskując dla swoich współobywateli większe środki z UE, ale czy przede wszystkim sędziowie wezmą tę współodpowiedzialność, bo Naród będzie im ją przypominał nie tylko codziennie na sali sądowej, ale również w sąsiedztwie, na zakupach i przy odbieraniu dzieci ze szkół i przedszkoli.

Czy sędziowie są gotowi na taki ostracyzm Narodu i całkowity upadek autorytetu jako ludzie i sędziowie? Czy chcecie mieć do końca życia łatkę malkontentów zapatrzonych wyłącznie w siebie?

Nie da się przeprowadzić reformy sądownictwa bez sędziów – obecnych lub nowo powołanych, niemniej również nie da się jej przeprowadzić jeżeli środowisko sędziowskie będzie dalej skłócone, gdyż w chwili obecnej mamy dwugłos przeciwników reform oraz tych co je akceptują, przy wymownym milczeniu większości sędziów bez względu na to jakie poglądy reprezentują.

Kto jest w chwili obecnej reprezentatywny dla środowiska sędziowskiego? Kto jest w stanie doprowadzić do jednego, wspólnego stanowiska całej służby sędziowskiej?

Jeżeli nie będzie zgody wśród sędziów przy każdym wariancie sędziowie przegrają, jako sędziowie i ludzie.

Pomimo deklaracji władz dwóch stowarzyszeń sędziowskich o gotowości do rozmów „okrągłego stołu" nie tylko nie doszło nawet do wstępnych rozmów, przy wyraźnym sygnale osób niezależnych, ale nastąpiła eskalacja orzeczeń godzących w podstawy konstytucyjnej organizacji Państwa oraz manifestacji połączonych z wypowiedziami, których nie można traktować inaczej niż jako wypowiedzenia wojny.

Najważniejszy jest pierwszy krok każdej ze stron, taki który nikomu nie szkodzi i nie zmusza go do totalnej zmiany poglądów, które powinny ewoluować, bo tylko takie gwarantują konsensus.