Fiskus nie zawsze ma rację, odmawiając prawa do ryczałtu od najmu na doby. Jedna z ostatnich spraw, którą przegrał, dotyczyła podatnika, który pracuje za granicą, a swoje mieszkanie w Polsce wynajmuje od 2015 r. i rozlicza ryczałtem 8,5 proc. Od maja 2016 r. zdecydował się na wynajmowanie mieszkania na krótkie okresy – od dwóch dni do kilku miesięcy. Ceny za najem ustalane są na doby, tygodnie lub miesiące. Taka decyzja wynikała z trudności ze znalezieniem lokatora zainteresowanego dłuższym mieszkaniem w lokalu. Celem wnioskodawcy nie jest osiągnięcie zysku, lecz pokrycie kosztów opłat administracyjnych i eksploatacyjnych do spółdzielni mieszkaniowej, które w krótkim czasie wzrosły o 100 proc.
Najem nie jest prowadzony w sposób zorganizowany i profesjonalny, gdyż mężczyzna na stałe mieszka za granicą. Nie zatrudnia innych osób, nie korzysta z usług księgowej, personelu sprzątającego ani zarządcy. Mężczyzna wystąpił o interpretację, by się upewnić, że jest to najem prywatny, który można rozliczać ryczałtem. Otrzymał jednak odpowiedź negatywną.
Fiskus uznał, że taki najem ma charakter profesjonalny, gdyż jest prowadzony w sposób zorganizowany i ciągły, w celu zarobkowym. Przychody z tego tytułu należy więc zakwalifikować jako pozarolniczą działalność gospodarczą. Nie może ich rozliczyć ryczałtem. Mężczyzna musi zapłacić PIT na zasadach ogólnych, według stawek 18 i 32 proc.
Podatnik zaskarżył interpretację do sądu i wygrał. Sąd uchylił postanowienie fiskusa. Uznał, że mężczyzna, mieszkając na stałe za granicą, nie może prowadzić w Polsce biznesu. Wykonywanie działalności w sposób ciągły to prowadzenie jej stale, nie okazjonalnie. Ciągłość działania wiąże się z jej planowanym charakterem i realizacją poszczególnych zamierzeń. Tymczasem w opisanej sytuacji nie ma elementów, które pozwalałyby uznać najem za taką działalność.
Organ podatkowy nie odwołał się od tego rozstrzygnięcia do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Wyrok jest prawomocny. Dyrektor KiS wydał drugą interpretację, w której przyznał mężczyźnie rację.
