Zajmuje się pani aktualizacją Krajowej Polityki Miejskiej. Czym jest ten dokument i jak powinien zostać zmieniony w odpowiedzi na czekające nas „srebrne tsunami"?

Bardzo się cieszę, że mam okazję współdecydować o przyszłości miast w Polsce, bo o tym właśnie mówi ten dokument. Zajmując się zmianami demograficznymi i starzeniem się społeczeństwa, będę w tym gremium walczyć o to, żeby te aspekty zostały wzięte pod uwagę. Tym bardziej że Polska ma jedno z najszybciej starzejących się społeczeństw europejskich. Nasze miasta są też różne pod wieloma względami: część rozwija się dynamicznie, jak stolica, część natomiast się kurczy, jak Górnośląsko-Zagłębiowska Metropolia. Będą więc potrzebować innej strategii w zakresie odnowy.

Na co należy zwrócić uwagę, projektując miasta, które sprzyjają dobremu starzeniu się?

Miasta przyjazne wiekowi to koncepcja Światowej Organizacji Zdrowia, w ramach której mówi się o ośmiu komponentach, które należy brać pod uwagę przy planowaniu takich miast. Ważna jest bogata i zróżnicowana oferta mieszkaniowa – nie tylko w ujęciu senioralnym, ale też wielogeneracyjnym. Ważne są kwestie związane z transportem i jego dostępnością. Nie mówimy tylko o komunikacji miejskiej, ale i innowacyjnych środkach transportu, takich jak np. riksze we Francji, którymi osoby starsze poruszają się na krótszych odcinkach. Ważny jest również sposób projektowania przestrzeni publicznej i budynków – by były dostępne i bezpieczne. Oprócz zagadnień przestrzennych niezwykle istotna jest opieka społeczna czy zdrowotna. Tu mamy kwestie projektowania budynków, ale i związane z nowoczesnymi technologiami, jak teleopieka. Istotna jest także partycypacja społeczna i włączanie osób starszych w nurt polityki przestrzennej i społecznej. Ważna jest również aktywizacja osób starszych. Aby jednak te wszystkie elementy mogły zadziałać, najpierw trzeba zmienić wizerunek starości.

Czyli zmierzyć się ze stereotypami. Jakimi?

Np. mocne jest przeświadczenie, że osoby starsze są niechętne zmianom, że są mało nowoczesne, mało mobilne. Przez to spłycamy tę grupę wiekową i patrzymy na nią w sposób homogeniczny. Tymczasem jest to grupa mocno zróżnicowana.