Przed 1 września 2018 r. pielęgniarki i położne otrzymywały dodatek do wynagrodzenia zasadniczego. Nie był on uwzględniany w podstawie wymiaru zasiłków w razie choroby i macierzyństwa, gdyż pracownicy zachowywali do niego prawo w okresie pobierania tych zasiłków. Od 1 września 2018 r. pielęgniarki i położne otrzymują zwiększone wynagrodzenie zasadnicze, a wcześniej wypłacany dodatek już im nie przysługuje.
Przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego oraz pozostałych świadczeń w razie choroby i macierzyństwa, nie uwzględnia się składników wynagrodzenia, do których pracownik, zgodnie z postanowieniami układów zbiorowych pracy lub przepisami o wynagradzaniu, zachowuje prawo w okresie pobierania tych zasiłków, czyli składniki wynagrodzenia są wypłacane pracownikowi za okres pobierania zasiłków.
Zgodnie z ogólną zasadą, w razie podjęcia przez pracodawcę decyzji o zaprzestaniu wypłaty składnika wynagrodzenia od określonej daty, podstawę wymiaru zasiłku, który przysługuje za okres od tej daty, ustala się bez tego składnika. Zasada ta nie ma jednak zastosowania, jeżeli składnik wynagrodzenia zostanie włączony w całości lub w części do innego lub zamieniony na inny składnik wynagrodzenia.
Jak obliczyć podstawę wymiaru zasiłku przysługującego od 1 września 2018 r. pielęgniarkom i położnym, jeżeli niezdolność do pracy powstała przed 1 września 2018 r. i trwa po tej dacie.
Jeżeli niezdolność do pracy powstała przed 1 września 2018 r., podstawę wymiaru zasiłku, który przysługuje za okres od 1 września 2018 r. należy przeliczyć i uwzględnić w niej dodatek do wynagrodzenia wypłacony za okres, z którego wynagrodzenie jest przyjmowane do obliczenia podstawy wymiaru.
