Barbara Hollender poleca nowości na DVD

Modelka, reż. Mads Matthiesen

Wyd. Kino Świat

Świat mody. Spektakularne kariery, olbrzymie pieniądze, blichtr. Wielcy kreatorzy i piękne kobiety, które przemierzają wybiegi w światłach reflektorów. Sława, jachty na Morzu Śródziemnym, plenery w Tajlandii, bajkowe romanse. To prawda, czasem na łamy prasy przedostają się opowieści o anoreksji, narkotykach, seksualnym wykorzystywaniu dziewczyn, upokorzeniach. Ale wyobraźnię pobudzają inne obrazy.

Emma, bohaterka filmu Madsa Matthiesena „Modelka”, mieszka w małym duńskim miasteczku. Ma 16 lat, jest wysoka i śliczna. Żegna się z rodziną i chłopakiem, bo właśnie wyrusza do Paryża. Dalej jest obskurny pokoik dzielony z inną dziewczyną, kolejne castingi, rozczarowania. Wreszcie fotograf, który zachwycony delikatną urodą Emmy chce uczynić z niej gwiazdę najlepszych projektantów i wprowadza ją do „wielkiego świata”. Ale ten świat bywa okrutny i pozbawiony skrupułów. Nie ma w nim przyjaźni, najbliższa koleżanka może cię zdradzić: uwieść narzeczonego, podkraść kontrakt. Szesnastolatka z duńskiej prowincji nie jest przygotowana, by stawić czoła cynizmowi tego sztucznego raju. Ile jest gotowa poświęcić, by się w nim znaleźć? Jaką cenę musi za to zapłacić?

Matthiesen sportretował naszą współczesność, w której młode dziewczyny czerpią wizje szczęścia i życiowego powodzenia z kolorowych magazynów i ulicznych billboardów. Pokazał pustkę i sztuczność celebryckiej codzienności. Opowiedział o cenie, jaką trzeba czasem zapłacić za  marzenia, ale też o dorastaniu. O tym, jak nie dać się pożreć światu i i jak nie zagubić w nim podstawowych wartości.

Ciekawy film. Współfinansowany przez Polski Instytut Sztuki Filmowej, bo dotację tę Matthiesem zdobył wygrywając swoim poprzednim filmem „Misiaczek” Festiwal Off Camera. W roli głównej wystąpiła skandynawska supermodelka Maria Palma, partneruje jej m.in. Polka Charlotte Tomaszewska.

Hologram dla króla, reż. Tom Tykwer

Wyd. Monolith

To dziwny film. Reżyseruje Tom Tykwer. Główną rolę gra Tom Hanks. Ale „Hologram dla króla” niewiele ma wspólnego z wyrafinowanym czy drapieżnym kinem, do jakiego przyzwyczaili widzów oba panowie.

Dave Eggers napisał powieść, której bohaterem jest pracownik amerykańskiej firmy informatycznej Reliant Systems. Alan Clay próbuje poukładać życie, które rozpadło mu się na kawałki. Leci do Arabii Saudyjskiej, gdzie zamierza sprzedać królowi Abdullahowi system transmisji telekonferencji z wykorzystaniem holografii i wywalczyć dla swojej firmy olbrzymi kontrakt na budowę sieci informatycznej dla azjatyckiej metropolii. Prowizja z tej transakcji pozwoliłaby Alanowi całkowicie pozbyć się trosk materialnych i zapewnić trochę zaniedbywanej dotąd córce możliwość kontynuowania nauki w college’u. Ale gdy mężczyzna dolatuje na miejsce, króla tam nie ma. Alan czeka na jego powrót. Dni, potem tygodnie, w których towarzyszy mu kierowca, wykształcony na amerykańskim uniwersytecie.

Tę właśnie historię przeniósł na ekran Tom Tykwer w „Hologramie dla króla”. Zrobił rodzaj melodramatu, bo zestresowany Amerykanin spotyka oczywiście na swojej drodze interesującą Azjatkę. Ale najciekawsza jest w tym filmie obserwacja kulturowych różnic, czyniona na luzie i z przymrużeniem oka. Podróż rozklekotanym samochodem przez pustynny kraj, podczas której Clay coraz bardziej wyrzuca z siebie amerykańskie niepokoje i pojmuje, czym jest wolność.