„Nie wiemy za co będziemy jeść". Przemysł odzieżowy w Bangladeszu upada

Teoretycznie prawo Bangladeszu nakazuje wypłacać zwalnianym pracownikom dwumiesięczną odprawę (o ile pracowali w danym miejscu minimum rok), ale Islam twierdzi, że dostał tylko miesięczną odprawę.

Problem jest w tym, że właściciele fabryk, nawet jeżeli chcą płacić, mają z tym kłopot. Odbiorcy ich produktów, głównie europejskie i amerykańskie marki odzieżowe, nie wypełniają bowiem swoich zobowiązań – odwołują zamówienia, które były już gotowe albo w trakcie produkcji. Do tego, z badania przeprowadzonego przez Penn State University wśród 316 bangladeskich producentów wynika, że aż 98 procent odbiorców bangladeskich fabryk ma odmawiać udziału w pokryciu choćby części płac robotników dotkniętych kryzysem. I to w sytuacji, w której do pokrycia kosztów płac (i surowców) są zobowiązani umowami.

- Mówią o zrównoważonym rozwoju, o etyce. Więc teraz jest czas, by pokazali czy naprawdę wierzą w tę etykę – powiedział CNN David Hasanat, prezes Viyellatex Group mającej sześć fabryk w Dhace. Część marek honoruje swoje zobowiązania. CNN ustaliło, że H&M, Walmart i Primark, który sam ma poważne kłopoty, zgodziły się pokryć część lub całość kosztów. Jednak wiele innych marek zasłania się problemami z płynnością spowodowanymi zamknięciem sklepów i spadkiem sprzedaży odzieży (e-sklepy większości marek działają jednak normalnie). Zdaniem branży środki dla branży odzieżowej powinny zapewnić rządy.

- Zdroworozsądkowe środki, takie jak odroczenie płatności ceł i pełne finansowanie programów pożyczek dla detalistów – obecnie w dużej mierze zamkniętych – to tylko dwa narzędzia, które wszystkie rządy powinny stosować – twierdzi, cytowany przez CNN, Steve Lamar, prezes American Apparel&Footwear Association.

Pomoc próbuje zapewnić rząd Bangladeszu, który ogłosił wart 8,5 mld dolarów program pomocy dla gospodarki, który ma pomóc zapewnić płynność przedsiębiorcom i umożliwić im płacenie pensji. Miejscowy biznes docenia działania rządu, ale zwraca uwagę, że Bangladesz jest biednym krajem i może nie być w stanie utrzymać tej pomocy przed dłuższy czas.

W przemyśle odzieżowym w Bangladeszu średnia płaca miesięczna to około 110 dolarów (ok. 464 zł). Większość zatrudnionych to kobiety. Od przemysłu odzieżowego pośrednio lub bezpośrednio zależą też inne branże, w których, jak się ocenia, pracować może nawet 15 mln ludzi.