Naczelny Sąd Administracyjny nie zmienia zdania w sprawie możliwości zaliczenia do kosztów firmowych wydatków na uzyskanie uprawnień zawodowych prawników. Ostatnio oddalił skargę kasacyjną notariusza.

We wniosku o interpretację mężczyzna wyjaśnił, że w latach 2010–2012 odbywał aplikację notarialną. Zamierza przystąpić do egzaminu. Po uzyskaniu pozytywnego wyniku wystąpi do ministra sprawiedliwości z wnioskiem o powołanie na stanowisko notariusza oraz podejmie działalność gospodarczą w formie kancelarii. Tłumaczył, że przed rozpoczęciem działalności poniósł wydatki na uzyskanie uprawnień zawodowych notariusza: opłata za egzamin wstępny, za szkolenie aplikacyjne. Poniesie też wydatki na egzamin notarialny oraz opłatę skarbową od wniosku o powołanie na stanowisko notariusza.

Zapytał, czy wydatki poniesione w celu uzyskania uprawnień do wykonywania zawodu notariusza może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów przyszłej firmy. Sam uważał, że tak.

Jego argumentacja nie przekonała jednak fiskusa, który stwierdził, że podatnik poniósł wydatki przed założeniem firmy. Nie były więc one w żaden sposób związane ze źródłem przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, bo źródło takie nie istniało. Wydatki miały na celu zdobycie wiedzy oraz umiejętności, a także należytego przygotowania do zawodu notariusza. W ocenie fiskusa mają one charakter wydatków osobistych, związanych z podnoszeniem ogólnego poziomu wiedzy i w konsekwencji nie można ich uznać za związane z działalnością gospodarczą.

Przyszły rejent zaskarżył interpretację, ale Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił jego skargę. Podkreślił m.in., że skoro wydatki zostały poniesione przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, to nie ma związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy ich poniesieniem a uzyskiwaniem przychodów z firmy prowadzonej w późniejszym okresie.

Ostatecznie stanowisko niekorzystne dla notariusza potwierdził NSA. Jak tłumaczyła sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, skarżący w chwili ponoszenia spornych wydatków nie prowadził działalności. Źródło przychodów nie istniało. Był to zatem wydatek osobisty.

Wyrok jest prawomocny.

sygnatura akt: II FSK 2246/14