Prostytutki w kinowej tradycji to heroiny melodramatów („Dama kameliowa”), Kopciuszki przeistaczające się w królewny („Pretty Woman”), ale najczęściej wykorzystywane przez wszystkich ofiary społecznej niesprawiedliwości. Zmuszone do uprawiania najstarszego zawodu świata, by utrzymać rodzinę czy chore dziecko.
Caye (Pena), główna bohaterka „Księżniczek” pochodzi z należącej do klasy średniej rodziny. Jest dziwką, bo chyba to lubi. Nie zastanawia się nad ceną takiego życia. Zbiera pieniądze – jak twierdzi – na powiększenie piersi, a jej największym problemem jest, by rodzina nie dowiedziała się, co naprawdę robi.
Caye nie pracuje na ulicy, klienci dzwonią na jej komórkę. Wówczas podaje swoje wymiary, cenę i warunki. Ale gdy prywatnie znajdzie się na ulicy, boi się rozpoznania. Prostytucja stała się dla niej właściwie nałogiem, choć z drugiej strony chciałaby mieć swego mężczyznę na stałe. Książę z bajki pod postacią Manuela (Callejo), nieśmiałego informatyka, prędko jednak zniknie, gdy kolega uświadomi mu profesję jego księżniczki.Zulema (Nevárez) pochodzi z Dominikany, gdzie zostawiła synka. Przyjechała do Hiszpanii, by poprawić mu warunki życia. Ale bez zezwolenia na pobyt i pracę może być tylko prostytutką.
Fernando León de Aranoa stara się przedstawić tytułowe księżniczki obiektywnie. Nie ocenia, nie tłumaczy ich wyborów, nie próbuje wzruszyć czy zszokować. Przedstawia ich pracę jako coś zwyczajnego. Zawód jak każdy inny.
- Dramat obyczajowy. Hiszpania 2005, scen. i reż. Fernando León de Aranoa, wyk. Candela Pena, Micaela Nevárez, Mariana Cordero, Llum Barrera, Luis Callejo
