Ankieta "Rzeczpospolitej": Jadwiga Wiśniewska (Prawo i Sprawiedliwość, miejsce nr 2, okręg nr 11, woj. śląskie)

1. Przyszłość integracji. Czy Unia Europejska powinna pozostać dalej związkiem państw, zmierzać w kierunku federalizacji, czy też stawać się w dłuższej perspektywie superpaństwem?

Wartością Unii Europejskiej jest jej różnorodność, tak więc Unia powinna być związkiem silnych, suwerennych i solidarnych państw narodowych i na tym fundamencie budować swoją światową pozycję. Odejście od tej formy, leżącej u podstaw integracji europejskiej, w kierunku federalizacji lub „superpaństwa", nie przyniesie niczego dobrego.

2. Euro. Kiedy i na jakich warunkach Polska powinna przystąpić do Unii Walutowej i przyjąć Euro?

Uważam, że przystąpienie do Unii Walutowej w najbliższych latach byłoby niekorzystne dla naszego kraju. Wspólna waluta jest rozwiązaniem dla państw o zbliżonym poziomie rozwoju gospodarczego. Szybkie wprowadzenie Euro do Polski, która dopiero próbuje dogonić kraje starej UE,  byłoby zatem błędem i zbyt dużo by nas kosztowało.  W mojej ocenie polską racją stanu powinno być utrzymanie złotego, do czasu osiągnięcia przez Polskę poziomu rozwoju zbliżonego do krajów starej UE. Wtedy, znając warunki członkostwa w strefie Euro, powinniśmy dać możliwość obywatelom wypowiedzenia się na ten temat.

3. Unia Bankowa. Czy, kiedy i na jakich warunkach Polska powinna wejść do Unii Bankowej?

Podjęcie decyzji o integracji w obszarze bankowości wymaga rozwagi. Szacuje się, że tylko 40%  aktywów sektora bankowego w Polsce należy do polskich banków. To znacznie mniej niż w większości państw UE. Zatem, aby mieć silną pozycję w Unii Bankowej, musimy przed wejściem w jej struktury, uzyskać więcej własności w ramach polskiego systemu bankowego. Nie powinniśmy się spieszyć do Unii Bankowej dlatego, że przystępując do niej, ograniczymy kompetencje KNF w zakresie kontroli nad rynkiem finansowym w Polsce.

4. Polityka energetyczna i klimatyczna. Co ważniejsze: środowisko czy gospodarka. Jakie powinny być polskie priorytety w sprawie bezpieczeństwa energetycznego i wspólnej polityki energetycznej UE. Czy Europa powinna być bardziej niezależna energetycznie – jak to osiągnąć. Czy Unia Europejska powinna iść w kierunku dalszego zaostrzenia prawa ochrony środowiska, bez względu na koszty jakie poniosą państwa/ przedsiębiorcy?

Wymogi polityki klimatycznej UE są w stanie spełnić jedynie najlepiej rozwinięte kraje członkowskie. Dlatego forsowana przez KE redukcja emisji CO2 jest szkodliwa dla gospodarki UE i nieracjonalna z punktu widzenia różnorodności państw unijnych. Polska spełniła limity redukcji określone w Protokole z Kioto, a potwierdzenie roku 1988, jako bazowego, było gwarancją bezpieczeństwa interesów polskiego przemysłu. Niestety, w wyniku zaniedbań negocjacyjnych  rządu Donalda Tuska narzucono nam  rygorystyczne limity, trudne i kosztowne do spełnienia.

Polska gospodarka opiera się na energii pozyskiwanej z węgla, dlatego musimy zadbać o renegocjację pakietu klimatyczno-energetycznego. Wykorzystanie własnych źródeł energii – węgla i gazu łupkowego oraz dywersyfikacja dostaw gazu zapewnią bezpieczeństwo energetyczne i przyczynią się do rozwoju naszej gospodarki. Dostosowanie polityki energetycznej Unii do realiów każdego z państw członkowskich pozwoli na zrównoważony rozwój gospodarki z zachowaniem odpowiedzialności za środowisko naturalne. Według mnie dalsze zaostrzanie przez UE paktu klimatyczno-energetycznego jest błędem, za który zapłacą pracownicy, przedsiębiorcy, gospodarstwa domowe, a także państwa członkowskie.

5. Unia gospodarcza. Jak daleko powinna sięgać współpraca gospodarcza. Czy powinno dojść do harmonizacji podatkowej i budżetowej w ramach państw członkowskich UE?

Harmonizacja podatków pośrednich (VAT, akcyza) jest jednym z elementów procesu realizowanego w ramach Unii Europejskiej. Uważam jednak, że ten instrument należy efektywniej wykorzystywać. Przykładowo, wprowadzenie zerowej stawki VAT na ubranka dziecięce w Unii dotkniętej kryzysem demograficznym, stanowiłoby istotne wsparcie dla europejskich rodzin. Jestem natomiast przeciwna harmonizacji podatków bezpośrednich. Dochody z tych podatków powinny być rozdzielane przez instytucje poszczególnych krajów członkowskich, zgodnie z potrzebami swoich obywateli. Podobnie budżety krajowe powinny pozostać niezależne od UE. Gwarantem suwerenności państw jest pozostawienie budżetów krajowych w rękach parlamentów narodowych.

6. Wspólny rynek i swoboda przepływu osób. Jakie wysiłki należy podjąć na rzecz wzmocnienia wspólnego rynku w UE? Jak przeciwdziałać coraz silniej pojawiającym się w UE tendencjom do ograniczenia jednej z fundamentalnych zasad UE – swobodnego przepływu osób?

Zasada Unii Europejskiej dotycząca wspólnego rynku i swobody przepływu osób, była kluczowym argumentem przemawiającym do Polaków za wstąpieniem w struktury unijne. Dlatego powinniśmy raczej dążyć do znoszenia barier utrudniających funkcjonowanie tej fundamentalnej zasady. Głównym problemem w tym obszarze jest nadmierna biurokracja. Niepokojące są również przypadki dyskryminowania naszych obywateli w najbogatszych krajach UE. Należy  zdecydowanie przeciwdziałać tym coraz silniej pojawiającym się tendencjom.

7. Polityka rolna. Czy należy utrzymać na obecnym poziomie pomoc dla rolnictwa w krajach UE? Czy UE powinna rozważyć inną alokację tych środków np. na rozwój  innowacyjnej gospodarki.

Wspólna Polityka Rolna powinna być kontynuowana. Należy jednak podjąć problem, jakim jest   zróżnicowanie wysokości dopłat bezpośrednich poszczególnych krajów UE. Polski rolnik nie jest gorszy od francuskiego, dlatego należy dążyć do wyrównania poziomu pomocy dla rolnictwa w krajach UE. To główne zadanie, jakie stoi dziś przed nami. Polscy rolnicy muszą mieć zagwarantowane równe prawa w Unii Europejskiej.

8. Budżet UE. Jak duży budżet powinna mieć Unia Europejska. Jeśli większy niż dziś, to proszę wskazać źródła dochodów (podatek europejski, podatek od transakcji finansowych, większy udział w dochodach podatkowych państw UE?). Czy powinien powstać osobny budżet strefy Euro.

Zasadniczą kwestią dotyczącą budżetu Unii Europejskiej jest racjonalne wydawanie unijnych pieniędzy. Najpierw należy przeciwdziałać patologiom w wydawaniu środków unijnych i koniecznie ograniczyć biurokrację. Dzięki temu zapobiegniemy marnotrawieniu i rozproszeniu środków unijnych. Gdy to się uda, można przejść do kolejnego etapu – zwiększenia budżetu UE.

9. Rozszerzenie UE. Czy opowiada się Pan/Pani za rozszerzeniem UE na nowe kraje (jeśli tak to jakie? np. Ukrainę, Mołdowę, Gruzję, Turcję), nawet kosztem zmniejszenia funduszy strukturalnych dla  Polski w przyszłości.

Dobrowolność integracji to jedna z podstawowych zasad traktatów założycielskich. Uważam, że każde z państw, które spełnia warunki, powinno mieć możliwość ubiegania się o członkostwo w UE. Otwarte drzwi do Unii Europejskiej należy zachować szczególnie dla państw, które trzeba wspierać z powodów strategicznych m.in. Ukrainy, wolnej Białorusi czy Gruzji.

10. Polityka wschodnia i polityka obronna. Jakie powinny być polskie priorytety w sprawie wspólnej polityki wschodniej Unii Europejskiej. Jakimi instrumentami powinno się posługiwać państwa i/lub Unia Europejska w celu wzmocnienia możliwości obronnych Polski i Unii.

Priorytetem wspólnej polityki wschodniej UE z perspektywy Polski jest wsparcie krajów Partnerstwa Wschodniego m.in. Ukrainy, Gruzji, Mołdawii i Wolnej Białorusi, w procesie integracji z Unią. W obliczu ostatnich wydarzeń na Wschodzie należy twardo akcentować, że nie zgadzamy się na zmianę granic za pomocą siły.

Zdolność do obrony terytorialnej Polski powinna być powiązana silnymi gwarancjami sojuszniczymi w ramach NATO. Międzynarodowa współpraca wojskowa oraz dobrze zorganizowana, zmodernizowana polska armia to podstawa polityki obronnej naszego kraju.