Redakcje „Rzeczpospolitej" i „Parkietu" we współpracy z Narodowym Bankiem Polskim już po raz ósmy wyłoniły najlepszych analityków makroekonomicznych. Wyniki konkursu prognoz na 2015 r. zostały ogłoszone we wtorek wieczorem na uroczystej gali w warszawskiej Winosferze.

Najcelniejsze okazały się przewidywania Jarosława Janeckiego, głównego ekonomisty banku Societe Generale w Polsce, wykładowcy Uczelni Łazarskiego oraz Warszawskiego Instytutu Bankowości. Zwycięstwo przyniosły mu m.in. najtrafniejsze wśród 42 uczestników konkursu prognozy zmian PKB.

Drugie miejsce zajął Ignacy Morawski, do niedawna główny ekonomista FM Banku PBP, a obecnie ekspert instytutu WiseEuropa. Wiceliderem rankingu został już po raz trzeci w ciągu czterech lat, tym razem dzięki wyjątkowo celnym prognozom dynamiki indeksu cen konsumpcyjnych (CPI). To był jeden ze wskaźników, które w ub.r. za sprawą przedłużającej się deflacji nastręczały prognostom największych problemów.

Trzecie miejsce przypadło Monice Kurtek, głównej ekonomistce Banku Pocztowego, która m.in. wykazała się dobrym wyczuciem rynku pracy.

Gala konkursu na najlepszych analityków makroekonomicznych

 

Konkurencja pomaga

Konkurs na najlepszego analityka makroekonomicznego „Parkiet", „Rzeczpospolita" i NBP organizują od 2007 r. – W NBP też staramy się uprawiać analizę makroekonomiczną. Nic tak nie sprzyja podnoszeniu jej jakości jak odrobina konkurencji. Konkurencję trzeba jednak obserwować i starać się od niej uczyć. Konkurs sprzyja takim kontaktom – mówił podczas wtorkowej gali Ryszard Kokoszczyński, członek zarządu banku centralnego oraz kapituły konkursu. Jak podkreślał, wyróżnianie najlepszych analityków makroekonomicznych przyczynia się też do podnoszenia poziomu wiedzy ekonomicznej w Polsce, co należy do zadań NBP.

– Dla naszych czytelników działających w biznesie prognozy dotyczące koniunktury w gospodarce mają duże znaczenie. Konkurs pozwala wyłonić tych prognostów, których szczególnie warto słuchać – tłumaczy z kolei ideę konkursu Krzysztof Adam Kowalczyk, kierownik działu ekonomicznego „Rzeczpospolitej".

Studenci w czołówce

Zdobywca I miejsca w konkursie odebrał ufundowany przez NBP czek w wysokości 50 tys. zł. Nagrody po 5 tys. zł otrzymali też najlepsi progności poszczególnych wskaźników makroekonomicznych, które są brane pod uwagę w rankingu ogólnym.

Zmiany PKB najcelniej, oprócz zwycięzcy konkursu, prognozowali ekonomiści Banku Millennium oraz Wojciech Zatoń z Uniwersytetu Łódzkiego. W celności prognoz dynamiki cen konsumpcyjnych z Ignacym Morawskim rywalizowali ekonomiści PZU oraz Mikołaj Raczyński z Noble Funds TFI. Ten ostatni był też najlepszym prognostą stopy bezrobocia, przed Janeckim i Moniką Kurtek. Dynamikę inwestycji najcelniej przewidywało Studenckie Koło Naukowe Finansów i Makroekonomii z SGH, które zajęło również I miejsce w rankingu zespołów studentów. Za nim uplasowały się zespoły banku Pekao oraz Plus Banku. Saldo obrotów bieżących najlepiej antycypowali eksperci OPTI TFI, BGK, Krakowskiego Banku Spółdzielczego, mBanku oraz Polityki Insight.

W poprzedniej edycji konkursu najlepszym prognostą 2014 r. był Przemysław Kwiecień, główny ekonomista X-Trade Brokers, rok wcześniej triumfowali ekonomiści Banku Ochrony Środowiska.

Jak wyłaniamy elitę analityków

Uczestnicy konkursu pod koniec każdego kwartału nadsyłają prognozy na cztery kolejne kwartały dla pięciu kluczowych wskaźników makroekonomicznych: zmiany PKB, zmiany inwestycji, zmiany indeksu cen konsumpcyjnych (CPI), stopy bezrobocia oraz salda obrotów bieżących. Za każdą prognozę mogą otrzymać 0, 1, 3 lub 5 punktów w zależności od tego, jak wypada ona na tle faktycznego odczytu danego wskaźnika oraz mediany przewidywań uczestników. Podsumowując prognozy na dany kwartał, największą wagę przypisujemy tym formułowanym najwcześniej, czyli z rocznym wyprzedzeniem. W rankingu ogólnym największą wagę mają punkty za prognozy PKB i CPI. Obecnie trwają równocześnie edycje IX i X konkursu obejmujące lata 2016 i 2017. Do udziału zapraszamy wszystkich, którzy chcą sprawdzić swoje umiejętności analityczne: zawodowych ekonomistów z instytucji finansowych i ośrodków badawczych, ale też niezależnych ekspertów, pracowników naukowych oraz studentów.