Nieodbieranie pism kosztuje

Zwłaszcza gdy się okaże, że chodzi o pozew, nakaz albo wniosek w sprawie tzw. nieprocesowej. To samo dotyczy zawiadomień o rozprawie czy kolejnych rozprawach.

Dlatego dla sądu sprawą ważną i skrupulatnie badaną przed każdą rozprawą jest to, czy zwłaszcza powód, pozwany, wnioskodawcy i uczestnicy oraz ich pełnomocnicy, jeśli takich mają, zostali o rozprawie powiadomieni, czy stosowne pisma zostały im prawidłowo doręczone.

[srodtytul]Bez rozprawy[/srodtytul]

Ten, kogo bezpośrednio dotyczy postępowanie, musi być poinformowany przede wszystkim o wszczęciu dotyczącej go sprawy, o wpłynięciu pozwu przeciwko niemu lub wniosku w sprawie, której będzie uczestnikiem, a także o wyznaczonej rozprawie. Wyjątki to postępowanie nakazowe, w którym podstawą zasądzenia są dokumenty, a także upominawcze, w którym rozpatruje się sprawy o roszczenia pieniężne.

Sąd w tych postępowaniach nie doręcza pozwu i nie zarządza rozprawy, chyba że sprawa nie kwalifikuje się do postępowania nakazowego czy upominawczego. Wydaje nakaz zapłaty bez przeprowadzania rozprawy i doręcza go wraz z pozwem i załącznikami (w postępowaniu nakazowym) albo wraz z pozwem i pouczeniem o sposobie wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty (w postępowaniu upominawczym).

Sprawa jest rozpoznawana w zwykłym trybie, jeśli po prawidłowym doręczeniu nakazu pozwany wniesie zarzuty albo sprzeciw.

[srodtytul]Warunek podjęcia obrony[/srodtytul]

Prawidłowe doręczenie i odebranie pisma to niezbędny warunek podjęcia obrony, przedstawienia własnych racji. Pozew doręczany pozwanemu, wniosek w postępowaniu nieprocesowym, nakaz zapłaty pozwalają na przygotowanie ewentualnej odpowiedzi na żądania, na przedstawienie własnych twierdzeń, argumentów i zgłoszenie dowodów na ich poparcie.

Od daty doręczenia pozwu, wniosku, wyroku lub postanowienia sądu biegną terminy, w których strony mogą podjąć określone działania w celu obrony swych praw i interesów. Chodzi o wniesienie sprzeciwu czy zarzutów od nakazu zapłaty, sprzeciwu od wyroku zaocznego, apelacji od wyroku lub postanowienia kończącego sprawę czy zażalenia na postanowienia istotne dla toku sprawy.

[srodtytul]Termin to rzecz święta[/srodtytul]

Przegapienie terminu ze swojej winy, gdy nie wchodzi już w rachubę jego przywrócenie, może oznaczać, że definitywnie przegraliśmy sprawę, która w razie właściwej reakcji byłaby wygrana.