Dotacje na wymianę pieca - urząd musi odpowiedzieć na zapytanie beneficjenta

We wniosku przesłanym pocztą elektroniczną do prezesa Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Kielcach właścicielka domu jednorodzinnego zwróciła się o informację, czy może skorzystać z programu „Zorza – Czyste powietrze nad Świętokrzyskiem".

Program, którego kolejna edycja ruszyła 15 lutego 2018 r., przewidywał dofinansowanie w wysokości nawet do 5 tys. zł do wymiany pieca węglowego na nowoczesne urządzenie. Ponieważ smog wyrasta na coraz groźniejsze zjawisko, podobne programy funkcjonują również w innych województwach. Od czerwca 2018 r. można też składać wnioski o dofinansowanie z ogólnopolskiego wieloletniego programu „Czyste powietrze".

Autorka wniosku do prezesa WFOŚiGW w Kielcach miała wątpliwości, czy przysługuje jej dofinansowanie na wymianę na piec gazowy dotychczasowego kominka opalanego węglem. Jego całkowite usunięcie jest niemożliwe, gdyż kominek z płaszczem wodnym, będący jedynym źródłem ogrzewania i ciepłej wody, wbudowany jest w ścianę, na której oparte są schody na poddasze. Zwróciła się więc o pisemną interpretację sytuacji, w której kominek z płaszczem wodnym funkcjonuje jako piec.

Odpowiedzi jednak nie uzyskała mimo dwukrotnego powtórzenia wniosku i telefonu do konsultanta energetycznego. A ponieważ w tym czasie program „Zorza" już się zakończył, wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach. Obok żądania udzielenia informacji, którą określiła jako informację publiczną, domagała się przywrócenia terminu do złożenia wniosku o dofinansowanie. Zwróciła uwagę, że od odpowiedzi funduszu uzależniła decyzję, czy skorzysta z programu „Zorza". Uniemożliwił to jednak brak odpowiedzi.

Prezes WFOŚiGW wyjaśnił, że w trakcie naboru wniosków do programu „Zorza" wpłynęło około 500 podań. Podobnym zainteresowaniem cieszył się również, pilotowany przez fundusz, program „Aura". Prace skoncentrowały się więc na ocenie już złożonych wniosków. Zwłaszcza że do rozdziału było tylko 2,5 mln zł. Pracownicy nie byli więc w stanie odpowiadać na bieżąco na zapytania e-mailowe. Beneficjenci mogli natomiast uzyskiwać przez cały czas informacje od doradców energetycznych zarówno podczas rozmów telefonicznych, jak i konsultacji w siedzibie funduszu. Wnioskodawczyni też z tego skorzystała, była więc informowana o założeniach programu. Wniosku jednak nie złożyła, aby fundusz mógł go rozpoznać.

WSA uznał skargę za uzasadnioną i zobowiązał prezesa WFOŚiGW do rozpoznania wniosku. Sąd ustalił, że w świetle założeń programu „Zorza" wniosek o udostępnienie informacji o możliwościach skorzystania z tego programu nie dotyczył udostępnienia informacji publicznej. Był w istocie wnioskiem o udostępnienie informacji o środowisku i jego ochronie i tak też powinien być rozpoznany na podstawie ustawy z 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie (...).

Fundusz nie udzielił jednak odpowiedzi, nie wydał też decyzji. Jeżeli nawet wniosek był zbyt ogólnie sformułowany bądź jego zakres budził wątpliwości, organ powinien wezwać wnioskodawcę do jego uzupełnienia, z jednoczesnym udzieleniem wyjaśnień – stwierdził sąd. Nie można bowiem zaakceptować milczenia organu, gdy otrzymuje zapytanie bądź wniosek potencjalnego beneficjenta o możliwość skorzystania z programu prowadzonego dla ochrony środowiska.

Wyrok jest nieprawomocny.

sygn. akt: II SAB/Ke 55/18

Czytaj też:

Czyste powietrze: dotacje na wymianę pieca i ocieplenie domu będą zwolnione z PIT w 2019 r.