3 miliardy euro dla powstania

Korespondencja z Rzymu

W rzymskim spotkaniu brali udział ministrowie spraw zagranicznych 22 państw, w tym amerykańska sekretarz stanu Hillary Clinton oraz przedstawiciele organizacji międzynarodowych, w tym NATO, UE, Ligi Państw Arabskich i Unii Państw Afrykańskich, a także tymczasowej Rady Narodowej walczących z Muammarem Kaddafim rebeliantów. Uzgodniono stworzenie specjalnego funduszu na potrzeby powstańczej rady, którego zabezpieczeniem będą zamrożone za granicą środki reżimu Kaddafiego szacowane w sumie na 100 mi-liardów dolarów. Pani Clinton obiecała, że podejmie starania, by przekazać radzie libijskie fundusze zamrożone w USA.

Fundusz, który wynosić może do 3 miliardów euro, służyć będzie opłaceniu urzędników rady w wyzwolonych częściach kraju, pracujących do tej pory za darmo, oraz zakupowi broni. Katar juz oferował pół miliarda dolarów, a Kuwejt 180 mln.

W najbliższych sześciu miesiącach kontrolę nad wydatkami i ich przeznaczeniem sprawować będzie Francja, a potem przez pół roku Włochy. Przewodniczący obradom szef włoskiego MSZ Franco Frattini mówił o planach stworzenia „planu Marshalla" w celu odbudowy wolnej Libii. Grupa zobowiązała się do stworzenia instrumentów prawnych, które pozwolą tymczasowym władzom Libii sprzedawać ropę i gaz.

Uczestnicy spotkania podkreślili, że czas Kaddafiego w Libii dobiega końca. Wyrazili nadzieję, że w ciągu najbliższych miesięcy dyktator ustąpi na skutek międzynarodowej izolacji, presji militarnej i sankcji ekonomicznych. Równocześnie grupa wsparła ideę postawienia Kaddafiego przed Trybunałem w Hadze pod zarzutem ludobójstwa.

Po raz kolejny wykluczono natomiast akcję sił lądowych NATO przeciw wojskom reżimu. – Libijczycy muszą się bronić sami – oświadczył współprowadzący obrady minister spraw zagranicznych Kataru. Przedstawiciel powstańczej Rady Narodowej wyraził natomiast nadzieję na intensyfikację działań NATO. Konferencja prasowa pokazała, że różnice zdań członków grupy co do strategii i taktyki są spore. Pytany o dostarczanie powstańcom broni Frattini poinformował, że niektóre państwa już to robią, ale zastrzegł, że „chodzi wyłącznie o broń o charakterze obronnym". Sekretarz generalny NATO Anders Fogh Rasmussen przypomniał, że celem interwencji NATO w Libii jest obrona ludności cywilnej i osiągnięcie zawieszenia broni. A mimo apelu do społeczności międzynarodowej o uznanie tymczasowej Rady Narodowej jako reprezentanta państwa libijskiego dotychczas uczyniły to tylko Francja, Włochy i Katar. Natomiast Holandia, Dania i Hiszpania zdementowały doniesienia, jakoby zrobiły to wczoraj rano.

Uczestniczący w obradach Radosław Sikorski poinformował, że w czasie polskiej prezydencji w UE to on będzie w imieniu szefowej unijnej dyplomacji Catherine Ashton reprezentował Unię w kontaktach z państwami Afryki Północnej. Zadeklarował też, że Polska wyszkoli 50 libijskich urzędników w ramach seminariów SENSE.

W pierwszych komentarzach włoscy eksperci podkreślali, że grupa dzieli skórę na niedźwiedziu, bo choć 40 proc. arsenału Kaddafiego zostało zniszczonych, dyktator nadal kontroluje większość kraju. Wskazywali, że zapowiedź postawienia Kaddafiego przed Trybunałem w Hadze niweczy nadzieje na to, iż dobrowolnie opuści kraj.

Podnoszono też, że tymczasowa Rada Narodowa jest tworem sztucznym, o którym praktycznie nic nie wiadomo. I że bez porozumienia plemion i klanów Libii grozi podział na Cyrenajkę i Trypolitanię. Wyrażano obawy, że w Libii władzę może przejąć islamski reżim.

12 lat dla ministra w rządzie Mubaraka

Egipski sąd skazał Habiba al Adlego, ministra spraw wewnętrznych w rządzie obalo- nego prezydenta Hosniego Mubaraka, na 12 lat więzienia za pranie pieniędzy i oszustwa finansowe. Były szef MSW musi także zapłacić karę w wysokości 2,5 mln dolarów. To pierw- szy wyrok skazujący wysokiego rangą przedstawiciela rządu obalonego prezydenta, który ustąpił ze stanowiska 11 lutego pod presją masowych demonstracji. Al Adli przez dziesięć lat kierował egipskimi służbami bezpieczeństwa. Jest jednym z najbardziej znienawidzonych polityków kraju. To on odpowiada za krwawe tłumienie przez policję protestów na przełomie stycznia i lutego. Według obrońców praw człowieka kazał policji także torturować aresztowanych opozycjonistów. 21 maja czeka go więc kolejny proces – w sprawie śmierci uczestników antyprezydenckich protestów. Jest oskarżony o wydanie rozkazu strzelania do demonstran- tów. W trakcie trwających trzy tygodnie zamieszek zginęło co najmniej 846 osób. Były szef MSW nie przyznaje się do winy. Tym razem grozi mu kara śmierci. Większość byłych członków egipskiego reżimu, w tym dwaj synowie Mubaraka Gamal i Alaa, siedzi dziś w więzieniu, oskarżona o korupcję. Mubarak przebywa w szpitalu w Szarm el Szejk po zawale serca. —ryb, afp

Dyplomacja Włochy Afryka Ewa Kopacz Hillary Clinton Radosław Sikorski NATO Kopalnie Surowców Skalnych

Korespondencja z Rzymu

Pozostało 87% artykułu