Sto dni do Soczi

Na sto dni przed igrzyskami zimowymi w Soczi wszystko jest już niemal gotowe. Siedemnaście obiektów sportowych zbudowanych na potrzeby igrzysk czeka na uczestników.

W sumie zbudowano czterysta budowli. Gotowy jest stadion, pałac lodowy, tory saneczkowe i skocznie narciarskie. Do wykończenia pozostało jeszcze nieco obiektów towarzyszących, ale to już podobno drobiazg i 7 lutego rozpocznie się wielki spektakl, nie tylko sportowy.

– W Soczi żyje już duch olimpijski – twierdzi Jean-Claude Killy, który z ramienia MKOl nadzorował przez sześć ostatnich lat przygotowania do igrzysk olimpijskich. Władze nie kryją nadziei, że będzie to wielka impreza, w której wygraną będzie Rosja.

Będzie to najdroższa zimowa olimpiada w dziejach. Jej koszt ocenia się obecnie na 50 – 60 mld. dol. Na starcie przygotowań do olimpiady konieczne wydatki oceniano na ok 7 mld. dol. Potem rosły już skokowo. Dla porównania poprzednie zimowe igrzyska w Vancouver kosztowały 2 mld. dol. Soczi przebije wszystko i kosztować będzie ostatecznie więcej niż wszystkie dotychczasowe igrzyska zimowe razem wzięte.

Pieniądze bez znaczenia

Ale Rosja ma pieniądze i pragnie je przeznaczyć na podniesienie swego prestiżu na świecie. Te igrzyska mają także bardzo osobisty wymiar. Dla prezydenta Rosji Władimira Putina, który zna jak mało kto stoki narciarskie w kurorcie Krasnaja Polana.

W pobliżu znajduje się jedna z jego najważniejszych rezydencji. To Putin zaangażował wszystkie polityczne dźwignie w zabiegi o powierzenie Rosji organizacji igrzysk. Miał to być projekt pokazujący światu, że Rosję nie tylko stać na taką imprezę, ale i jest w stanie pokonać wszelkie przeszkody organizacyjne, nie jest już słaba i wyszła z pewnego okresu transformacji swej gospodarki, jak i przemian politycznych. Takie założenia towarzyszyły początkowi przygotowań . Cele polityczne igrzysk jednak się zmieniły.

Kurs Putina

– Nie ulega wątpliwości, że prezydent zamierza wykorzystać olimpiadę do celów wewnętrznych. Do konsolidacji swej polityki, niejako nowej drogi z użyciem haseł patriotycznych i podkreślaniem negatywnych skutków zachodniego konsumpcjonizmu – mówi „Rz" Ewald Böhlke, politolog z Niemieckiego Towarzystwa Polityki Zagranicznej (DGAP), obserwujący przebieg przygotowań do igrzysk.

A to oznacza kontynuację kursu na kontrolę wpływów zachodnich w Rosji, czego przejawem jest nie tylko ustawa nakazująca rejestrację działających w Rosji organizacji pozarządowych, współfinansowanych z zagranicy jako „zagranicznych agentów". To także opracowywany nowy podręcznik historii, który zastąpi wszystkie dwadzieścia znajdujących się w użyciu i który w znacznie większym stopniu utrwalać ma poczucie dumy narodowej wypływającej z historii.

To ustawa o zakazie propagowania „nietradycyjnych zachowań seksualnych wśród nieletnich"skierowana przeciw homoseksualistom, wspierana przez większość społeczeństwa, nie mówiąc już o Cerkwi, która od dawna traktuje Władimira Putina jak swego sprzymierzeńca. To również zdecydowana rozprawa z opozycją, której tysiące członków demonstrowało przeciwko sfałszowaniu wyników wyborów do Dumy Państwowej w 2011 roku, i w których obronie stanęły w ostatnią niedzielę tysiące osób w Moskwie w marszu protestacyjnym.

To postawa władz wobec najbardziej znanego obecnie opozycjonisty Aleksieja Nawalnego. Oskarżony o współudział w malwersacjach i skazany na pięć lat łagru, jego wyrok został właśnie w drugiej instancji zawieszony na cały ten okres. To w końcu Rosja, w której członkinie Pussy Riot odbywają obecnie kary więzienia za „chuligaństwo motywowane nienawiścią religijną". To w końcu Rosja, w której uczestnikom niedawnej akcji Greenpeace grożą lata więzienia, nawet jeżeli nastąpiła zmiana kwalifikacji ich czynu i nie ma już mowy o piractwie.

Nic się nie zmieni

– Nic się w tym sprawach nie zmieni ani przed igrzyskami, ani też po nich – zapewnia „Rz" Andriej Lipski z krytycznego wobec władz „Nowoj Gaziety".