Niemcy: najbardziej muzułmański kraj Unii

Angela Merkel zapowiedziała, że tylko w tym roku do Republiki Federalnej trafi 800 tys. uciekinierów, a zdaniem jej zastępcy Sigmara Gabriela kraj musi się liczyć w kolejnych latach z napływem pół miliona imigrantów rocznie.

– Ten proces zmieni Niemcy i będzie jeszcze długo zaprzątał naszą uwagę – ostrzega kanclerz.

Zmiana niemieckiego społeczeństwa zasadniczo idzie jednak w jednym kierunku: rosnącego znaczenia islamu. Wśród spodziewanych w tym roku uchodźców wyznawcy Allaha mogą stanowić nawet 80 proc., czyli ok. 640 tys. osób. Chodzi nie tylko o imigrantów z Syrii i Iraku, ale także z Albanii i Kosowa. Jednocześnie dzięki silnemu przyrostowi naturalnemu liczba żyjących już wcześniej w Niemczech muzułmanów zwiększy się o około 80 tys.

Dlatego pod koniec roku do islamu będzie się przyznawać blisko 6 mln mieszkańców Republiki Federalnej, 7,3 proc. całego społeczeństwa – szacuje waszyngtońska fundacja Pew.

Do niedawna to na terenie Francji, kraju o długiej tradycji kolonialnej w Afryce Północnej, żyła największa wspólnota muzułmańska w Unii. Ale z 4,7 mln osób jej wielkość blednie w porównaniu z tym, co się dzieje za Renem. Już teraz w Niemczech jest zresztą więcej meczetów (2,8 tys.) niż we Francji (2,45 tys.) – wynika z danych obu rządów.

W nadchodzących latach ta różnica będzie się zapewne pogłębiać. W przeciwieństwie do Merkel François Hollande nie zamierza zbytnio otwierać kraju na muzułmańskich imigrantów. W Pałacu Elizejskim pamiętają zamieszki na przedmieściach francuskich miast i nie chcą doprowadzić do ich powtórzenia.

– Jesteśmy w zupełnie innej sytuacji niż Niemcy. W tym roku liczba uchodźców, których przyjmujemy, pozostaje stabilna, około 60 tys. osób – zapowiedział na początku tygodnia prezydent.

Podobnie sądzą Francuzi. Z sondażu IFOP wynika, że 56 proc. z nich jest w ogóle przeciwnych przyjmowaniu uciekinierów, zupełnie inaczej niż w Niemczech, gdzie 69 proc. wita ich z zadowoleniem.

Do tej pory gros muzułmańskiej mniejszości nad Renem stanowili Turcy. Zostali w latach 60. i 70. ściągnięci „czasowo" do pracy w fabrykach, gdy RFN przeżywała gospodarczy boom. Do ojczyzny jednak nigdy nie wrócili.

– Gdybyśmy od razu założyli, że pozostaną na zawsze, ich integracja byłaby łatwiejsza – uważa Claudia Walther, ekspertka Fundacji Bertelsmanna.

Nowa fala uchodźców może być jednak o wiele trudniejsza do wchłonięcia niż poprzednia.