Dyrektor zespołu szkół artystycznych został odwołany w czasie roku szkolnego. Zwolniono go bez wypowiedzenia, z zachowaniem dotychczasowych warunków zatrudnienia jako nauczyciela dyplomowanego. Prezydent miasta, będący organem prowadzącym szkołę, stwierdził, że odwołanie następuje ze względu na przypadek szczególnie uzasadniony, wymieniony w art. 66 ust.1 pkt 2 ustawy - Prawo oświatowe. Miały nim być poważne błędy w prowadzeniu szkoły, co spowodowało destabilizację jej funkcjonowania i zagraża bezpieczeństwu uczniów.
Lista zarzutów była długa: brak współpracy z radą pedagogiczną i radą rodziców; decyzje podejmowane wobec nauczycieli, prowadzące do narastania konfliktu; odmowy zgody na wyjazdy nauczycieli na kursy i szkolenia; nierówne traktowanie pracowników, zawiadamianie i straszenie prokuraturą; nakłanianie do podpisu „list poparcia". Wreszcie skierowanie do nauczycieli listu otwartego z zapowiedzią, że brak lojalności dyrektor szkoły będzie traktować jako ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych, uzasadniające dyscyplinarne rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia.
Nakazowy styl zarządzania
Jako organ prowadzący szkołę, prezydent miasta dwukrotnie występował do ministra kultury i dziedzictwa narodowego o wydanie opinii w sprawie odwołania dyrektora ze stanowiska w czasie roku szkolnego. Opinia była negatywna. Natomiast wojewoda mazowiecki stwierdził nieważność wydanego, mimo to, zarządzenia o odwołaniu dyrektora w trybie nagłym, i potraktowanie tego jako „szczególnie uzasadnionego przypadku". Zdaniem wojewody naruszyło to przepisy ustawy - Prawo oświatowe. Przedstawione okoliczności nie uzasadniają „szczególnie uzasadnionego przypadku", czyli sytuacji, w której nie jest możliwe dalsze wykonywanie przez nauczyciela funkcji kierowniczej i staje się konieczne natychmiastowe usunięcie go ze stanowiska z uwagi na zagrożenie interesu publicznego. Zdaniem wojewody, prezydent miasta nie wykazał, aby działania dyrektora Zespołu Szkół mieściły się w tych kryteriach.
Prezydent miasta jednak nie skapitulował i w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zarzucił błędne przyjęcie, że nie zachodzi tu przypadek szczególnie uzasadniony - mimo podstaw do odwołania dyrektora w tym trybie. Prezentowany przez dyrektora nakazowy styl zarządzania szkołą i działania o charakterze mobbingowym, które upokarzały pracowników, koliduje z zasadą współpracy dyrektora szkoły z radą pedagogiczną i radą rodziców, zawartą w Prawie oświatowym.
Sąd zaakceptował jednak stanowisko wojewody i oddalił skargę. Przypomniał, że dyrektora szkoły odwołano ze stanowiska w trybie art. 66 ust.1 pkt 2 ustawy-Prawo oświatowe. Przepis ten, podobnie jak poprzednio art.38 ust.1 pkt 2 ustawy o systemie oświaty, przewiduje nadzwyczajny tryb odwołania ze stanowiska kierowniczego. Przewidując możliwość odwołania dyrektora szkoły z funkcji kierowniczej, nie podaje jednak żadnych kryteriów oceny „szczególnie uzasadnionego przypadku".