Wniosek o dodatek mieszkaniowy powinien zawierać prawdziwe dane

[b]Tak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny (sygn. I OSK 606/06).[/b]

Zgodnie z ustawą z 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych mogą się o nie ubiegać osoby spełniające kryterium średniego miesięcznego dochodu na jednego członka gospodarstwa domowego i zajmujące lokal o określonej normatywnej powierzchni. Wypłaca je gmina na pokrycie czynszów i innych wydatków mieszkaniowych.

Mieszkaniec Gdyni Walenty S. podał, że zajmuje pokój z kuchnią, spełniający normy powierzchniowe. Jest bezrobotny, ma 264 zł zasiłku z pomocy społecznej. Mimo to prezydent Gdyni nie przyznał dodatku. Samorządowe Kolegium Odwoławcze zaakceptowało odmowę, gdyż wyszły na jaw inne okoliczności.

Po rozwodzie Walentemu S. przypadła połowa lokalu zajmowanego wspólnie z byłą żoną i córką. Ubiegając się o dodatek, napisał, że mieszka i prowadzi gospodarstwo domowe samodzielnie. Faktycznie wyprowadził się do własnościowego mieszkania drugiej żony. Choć nie jest tam zameldowany, potwierdzili to sąsiedzi, była żona i córka oraz wywiad środowiskowy. Pozostawiony pokój pełnił początkowo funkcję biura dla działalności gospodarczej prowadzonej wspólnie z drugą żoną, następnie był podnajmowany. W deklaracji o dochodach na członka rodziny wnioskodawca nie wykazał dochodów żony.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Walenty S. podkreślał, że nie ma żadnych dodatkowych dochodów. To, że pomagał żonie w działalności gospodarczej, nie oznacza, że dostawał za to wynagrodzenie. Ma zameldowanie na stałe pod dawnym adresem i właśnie tam prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe. Nigdzie się nie przeprowadził i nie ma wspólnego gospodarstwa domowego z żoną.

WSA oddalił skargę. Prawa do dodatku mieszkaniowego nie nabywa się z mocy ustawy, ale na podstawie decyzji administracyjnej, która musi być poprzedzona rzetelnym wnioskiem osoby zainteresowanej oraz deklaracją o wysokości dochodów gospodarstwa domowego - przypomniał.

Organy administracji trafnie oceniły wniosek jako nierzetelny. Wpis w dowodzie o zameldowaniu jedynie potwierdza dopełnienie obowiązku meldunkowego i nie zawsze odzwierciedla faktyczne miejsce zamieszkania. Jeżeli współmałżonkowie nie mają prawomocnego orzeczenia sądu o separacji lub rozwodzie, należy przyjmować, że wspólnie zamieszkują i gospodarują. Zeznania sąsiadów i byłej żony potwierdzają, że skarżący nie mieszka w lokalu, na który chce dostać dodatek. Odmówił też przedstawienia zeznania podatkowego, które umożliwiłoby ustalenie jego faktycznej sytuacji majątkowej.

W skardze kasacyjnej Walenty S. skupił się na polemice ze stwierdzeniem WSA, że informacje we wniosku są nieprawdziwe. Powtórzył także poprzednie argumenty.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał jednak wyrok WSA za prawidłowy i oddalił skargę kasacyjną. - Skarb Państwa nie może dopłacać do pustych i przetrzymywanych lokali -powiedział sędzia Zbigniew Rausz. - Dodatek mieszkaniowy przysługuje osobie spełniającej kryteria z art. 2 ustawy o dodatkach mieszkaniowych, która ma nie tylko tytuł prawny do lokalu, lecz także stale w nim mieszka.

[ramka]Dodatek mieszkaniowy otrzymuje ponad 800 tys. rodzin. Jest to dopłata do kosztów utrzymania mieszkania lub domu. Średnia jego wysokość to 140 zł.

Formalności załatwia się w gminie lub ośrodku pomocy społecznej, właściwych ze względu na miejsce zamieszkania zainteresowanego. Można tam dostać formularz wniosku o przyznanie dodatku.