Jak uzyskać prawa miejskie

Wszystkich tych czynności dokonuje w formie rozporządzenia, które zawsze wchodzi w życie z dniem 1 stycznia. Rozporządzenie to może zostać również wydane na wniosek zainteresowanej rady gminy.

[srodtytul]Jak zostać miastem[/srodtytul]

Uzyskanie praw miejskich uzależnione jest od spełnienia kilku warunków. Mają one różny charakter. Do najważniejszych zaliczyć trzeba przestrzenno-architektoniczne. Kandydat na miasto powinien posiadać odpowiednią infrastrukturę techniczną (kanalizacja, wodociągi), miejską zabudowę (zwarta, ulice, chodniki). Ponadto na obszarze zabudowy zwartej nie powinno być zabudowy typu zagrodowej.

Kolejnym warunkiem przemawiającym za przyznaniem praw miejskich są uwarunkowania historyczne i administracyjne. Do pierwszych zaliczyć trzeba przede wszystkim posiadanie przez daną miejscowość praw miejskich w przeszłości. Szansę mają zatem te, które tych praw pozbawione zostały np. po powstaniu styczniowym czy w trakcie reformy administracyjnej 1934 r. Pomocne jest również posiadanie przez daną miejscowość herbu. Oczywiście większe znaczenie będzie miał fakt, że w danej miejscowości swoje siedziby mają instytucje o ponadlokalnym charakterze.

Ważne są również uwarunkowania demograficzne i społeczne. Miejscowość kandydująca do miana miasta powinna posiadać odpowiednią liczbę mieszkańców. Jak wynika z uzasadnień rozporządzeń nadających prawa miejskie, powinna ona wynosić powyżej 2 tys. Ponadto co najmniej 2/3 ludności powinno być zatrudnione poza rolnictwem. Znaczenie ma również poparcie społeczne dla tej inicjatywy.

Wniosek o nadanie praw miejskich złożyć należy do ministra spraw wewnętrznych i administracji do 31 marca za pośrednictwem wojewody. Przed jego złożeniem trzeba pamiętać o przeprowadzeniu konsultacji z mieszkańcami. Pamiętać należy, że tryb ich przeprowadzania powinien określać statut gminy i nie trzeba w tej sprawie organizować referendum. Do wniosku trzeba dołączyć odpowiednie dokumenty. Ich spis zawierają przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z 9 sierpnia 2001 r. Wśród ważniejszych wymienić należy rys historyczny gminy lub miejscowości objętej wnioskiem, informację dotyczącą zabytków architektonicznych, kulturowych, wyznaniowych, charakteru i stanu technicznego zabudowy, informacje dotyczące struktury zatrudnienia w gminie.

[srodtytul]Sposób ustalania granic[/srodtytul]

Ustalenie i zmiana granic gmin dokonywane są w sposób zapewniający gminie terytorium możliwie jednorodne ze względu na układ osadniczy i przestrzenny, uwzględniający więzi społeczne, gospodarcze i kulturowe oraz zapewniający zdolność wykonywania zadań publicznych. Ustalenie granic i ich zmiana dokonywane są w sposób uwzględniający infrastrukturę społeczną i techniczną oraz układ urbanistyczny i charakter zabudowy.

Wydanie rozporządzenia w tej sprawie wymaga zasięgnięcia przez ministra właściwego do spraw administracji publicznej opinii zainteresowanych rad gmin, poprzedzonych przeprowadzeniem przez te rady konsultacji z mieszkańcami. W przypadku zmian granic gmin naruszających granice powiatów lub województw – dodatkowo opinii odpowiednich rad powiatów lub sejmików województw.

Konsultacje z mieszkańcami w sprawach zmiany granic gmin lub granic miasta polegającej na wyłączeniu obszaru lub części obszaru jednostki pomocniczej gminy i jego włączeniu do sąsiedniej jednostki pomocniczej tej gminy lub do sąsiedniej gminy mogą zostać ograniczone do: mieszkańców jednostki pomocniczej gminy objętych zmianą – przez odpowiednie rady gmin, mieszkańców gmin objętych zmianą naruszającą granice powiatów lub województw – przez odpowiednie rady powiatów lub sejmiki województw. W przypadku niewyrażenia opinii w terminie trzech miesięcy od dnia otrzymania wystąpienia o opinię wymóg zasięgnięcia opinii uznaje się za spełniony.

[ramka][b]GPP>uwaga [/b]