Pracownikowi samorządowemu przysługuje wynagrodzenie stosowne do zajmowanego stanowiska oraz posiadanych kwalifikacji zawodowych. Przysługuje mu wynagrodzenie zasadnicze oraz dodatkowe wynagrodzenie roczne na zasadach określonych w przepisach odrębnych (art. 36 ust. 1 i 2 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=292862]ustawy o pracownikach samorządowych[/link]).
Tryb ustalania wynagrodzenia wójta, burmistrza, prezydenta, starosty oraz marszałka określają art. 8 – 10 ustawy o pracownikach samorządowych. Przepisy te przewidują, że jest ono ustalane przez właściwe rady (sejmiki) w drodze uchwały. Natomiast zasady nabywania praw do 13. pensji m.in. przez wójtów, starostów oraz marszałków określają przepisy ustawy o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym. Zgodnie z przepisami tej ustawy po przepracowaniu określonego okresu w danym roku pracownik, w tym np. wójt, z mocy prawa nabywa roszczenie o wypłatę tego świadczenia.
Skoro roszczenie to powstaje z mocy prawa, ewentualna uchwała rady gminy nie ma w omawianym przypadku charakteru konstytutywnego – wyjaśnia Krajowa Rada Regionalnych Izb Obrachunkowych (KR RIO). Jej podjęcie przez organ stanowiący nie tworzy, nie zmienia ani nie znosi uprawnienia adresata – wójta, burmistrza, prezydenta – do dodatkowego wynagrodzenia rocznego. Zaspokojenie roszczenia pracownika powstającego z mocy przepisów ustawy i w wysokości przez te przepisy ustalonej następuje bowiem niezależnie od woli pracodawcy.
Tym samym można przyjąć, że przyznanie dodatkowego wynagrodzenia rocznego, w tym stwierdzenie zajścia przesłanek skutkujących nabyciem, zgodnie z przepisami ustawy o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej jest czynnością niejako techniczną i nie wymaga podjęcia uchwały przez organ stanowiący.
Taka uchwała może mieć jedynie charakter deklaratoryjny, a więc potwierdzać spełnienie przez wójta, burmistrza, prezydenta przesłanek warunkujących nabycie prawa do trzynastej pensji.
