Zasady dysponowania nieruchomościami należącymi do jednostek samorządu terytorialnego regulują odpowiednie przepisy [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=DD5DD23CD0AF10FB386CF008CDC787E8?id=175872]ustawy z 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami (DzU z 2004 r. nr 261, poz. 2603 ze zm., dalej ugn)[/link]. Zgodnie z jej art. 24 ust. 1 [b]do gminnego zasobu nieruchomości należą nieruchomości, które stanowią przedmiot własności gminy i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste,[/b] oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego gminy. Podstawą do tworzenia są studia uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin uchwalane na podstawie przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Nieruchomości należące do tego zasobu mogą być przeznaczone w szczególności na potrzeby realizacji inwestycji związanych z budownictwem mieszkaniowym. Jak przewiduje art. 25 ust. 1 ugn, odpowiedzialnymi za gospodarowanie gminnym zasobem nieruchomości są odpowiednio wójt, burmistrz albo prezydent miasta.
[srodtytul]Również jako wkład do spółki[/srodtytul]
Gmina jako dysponent nieruchomości należących do jej zasobu ma prawo je zbywać. Przy czym pojęcie to należy rozumieć bardzo szeroko. Doktryna stoi bowiem na stanowisku, że ze względu na jego definicję zamieszczoną w art. 4 pkt 3b ugn pod zastosowanym w powołanym przepisie pojęciem mieści się nie tylko sprzedaż nieruchomości, ale również jej darowizna, zamiana czy też wniesienie jej jako wkładu niepieniężnego do spółki, oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste oraz przeniesienie prawa użytkowania wieczystego (w drodze sprzedaży, zamiany, darowizny czy wniesienia jako wkładu niepieniężnego do spółki). Warto jednak pamiętać, że pogląd doktryny nie jest do końca zbieżny ze stanowiskiem prezentowanym w orzecznictwie. [b]Jak ustalił bowiem Sąd Najwyższy w wyroku z 18 września 2003 r.[/b], zwrotu „zbywanie nieruchomości” nie można rozumieć w sensie potocznym, szerokim, obejmującym każdy sposób przeniesienia własności. (…) zbywanie nieruchomości polega tylko na ich sprzedaży lub oddawaniu w użytkowanie wieczyste [b](I CK 124/02).[/b]
[srodtytul]Należy publikować wykazy[/srodtytul]
Dysponowanie zasobem nieruchomości gminy musi się odbywać z poszanowaniem zasady jawności. Potwierdza to również orzecznictwo Sądu Najwyższego. Wskazać można chociażby[b] wyrok SN z 11 maja 2005 r., w którym sąd uznał, że przy gospodarowaniu mieniem publicznym, w szczególności przy sprzedaży przez gminę jako podmiot władzy publicznej, musi być zachowana zasada jawności postępowania. Naruszenie tej zasady może skutkować nieważnością umowy (III CK 562/04)[/b].