Takie rozwiązanie przewiduje zmieniony art. 8 ust. 5 pkt 2 ustawy. Zgodnie z jego nowym brzmieniem w stosunku do osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach określonych w przepisach o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne za dochód uznaje się kwotę zadeklarowaną w oświadczeniu tej osoby.
W obowiązującym do dnia wejścia w życie uchwalonej 5 marca 2009 r. nowelizacji przepis art. 8 ust. 5 pkt 2 ustawy o pomocy społecznej nakazywał, aby za dochód przedsiębiorcy prowadzącego pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem zryczałtowanym uznawać zadeklarowaną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne.
[srodtytul]Niekonstytucyjne kryterium[/srodtytul]
W przypadku, w którym z tytułu prowadzenia tej działalności obowiązek ubezpieczenia nie powstawał, ustawa nakazywała, aby jako dochód traktować kwotę najniższej podstawy wymiaru składek na to ubezpieczenie. Rozwiązanie to zostało zakwestionowane przez [b]Trybunał Konstytucyjny (K 30/05).[/b]
Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 3 października 2006 r. orzekł, że art. 8 ust. 5 pkt 2 ustawy o pomocy społecznej jest niezgodny z konstytucją, w szczególności z jej art. 2 (zasada sprawiedliwości społecznej), art. 32 (zasada równości wobec prawa) i art. 71 (zasada polityki społecznej państwa). Zdaniem TK zakwestionowane rozwiązanie wiązało mechanicznie warunki objęcia pomocą społeczną z dowolnie i arbitralnie wybraną przesłanką, która w żaden sposób nie wiąże się z rzeczywistą sytuacją materialną i życiową potencjalnie uprawnionego.