Odwołanie może złożyć nie tylko strona

W odróżnieniu od przepisów kodeksu postępowania administracyjnego odwołanie od decyzji administracyjnej w sprawie dotyczącej udzielania świadczeń z pomocy społecznej przysługuje nie tylko stronie. Zgodnie bowiem z art. 106 ust. 5 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=53E07FEEB9FD0CBB1ED6671F58B6C495?id=276051]ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej[/link] odwołanie od decyzji w sprawie świadczeń z pomocy społecznej może złożyć inna osoba za zgodą osoby ubiegającej się o świadczenie.

[srodtytul]Przez pełnomocnika[/srodtytul]

Osoba fizyczna, która nie jest stroną postępowania administracyjnego w tych sprawach, może zatem zainicjować postępowanie drugiej instancji, jeżeli wraz ze środkiem odwoławczym przedłoży pisemne oświadczenie strony, z którego wynika zgoda na wniesienie odwołania, wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy czy zażalenia.

Zaznaczyć w tym miejscu trzeba, że taka osoba, która składa odwołanie na podstawie art. 106 ust. 6 ustawy o pomocy społecznej, nie staje się stroną tego postępowania. Nie jest również uprawniona do dokonywania innych czynności w postępowaniu odwoławczym. Jej uprawnienia procesowe kończą się na złożeniu środka odwoławczego z koniecznymi załącznikami. Aby móc dokonywać innych czynności w toczącej się sprawie, osoba taka powinna posiadać osobne pełnomocnictwo udzielone przez stronę.

[srodtytul]Za pośrednictwem wójta[/srodtytul]

Zasady zaskarżania decyzji administracyjnych określone zostały w przepisach kodeksu postępowania administracyjnego w art. 127 – 140. Służy ono, co do zasady, tylko do jednej instancji. Właściwy do jego rozpatrzenia jest organ administracji publicznej wyższego stopnia, chyba że ustawa przewiduje inny organ.

Organem wyższego stopnia w stosunku do decyzji wydawanych przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta) jest samorządowe kolegium odwoławcze, i to przed nim właśnie toczy się drugoinstancyjne postępowanie w sprawach o przyznanie świadczeń pomocy społecznej. Odwołanie nie wymaga uzasadnienia. Wystarczy, jeżeli z odwołania wynika, że strona nie jest zadowolona z wydanej decyzji. Wnosi się je do właściwego organu odwoławczego za pośrednictwem organu, który wydal decyzję z pierwszej instancji. Ważne jest, aby zostało ono wniesione w odpowiednim terminie. Strona ma na to dokładnie 14 dni liczonych od dnia, w którym decyzja została stronie doręczona. W przypadku, gdy została ona ogłoszona ustnie, 14-dniowy termin biegnie od dnia, w którym została ogłoszona.

[srodtytul]Skutki zaskarżenia[/srodtytul]

Dwie bardzo ważne zasady zawiera art. 130 kodeksu postępowania administracyjnego. Zgodnie z jego treścią decyzja nie podlega wykonaniu przed upływem terminu do wniesienia odwołania, a ponadto wniesienie odwołania wstrzymuje wykonanie decyzji. Ustawodawca przewidział również dwie sytuacje wyjątkowe, w których wniesienie odwołania wykonania decyzji nie wstrzymuje. Ma to miejsce wtedy, gdy decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu z mocy prawa, albo gdy został jej nadany rygor natychmiastowej wykonalności. Natychmiastową wykonalność decyzji może wstrzymać organ odwoławczy.

Wójt (burmistrz, prezydent miasta), który wydał zaskarżoną decyzję, powinien przekazać ją do właściwego samorządowego kolegium odwoławczego w terminie siedmiu dni od dnia, w którym je otrzymał wraz z aktami sprawy. Może również uznać, że odwołanie zasługuje na uwzględnienie w całości lub w części i wydać decyzję nową, w której uchyli lub zmieni zaskarżoną. Uwaga! Tę nową decyzję wydaną na skutek wniesionego odwołania strona może również zaskarżyć.

[ramka][b]Rygor natychmiastowej wykonalności[/b]