Takie ułatwienia wprowadziło rozporządzenie w sprawie szczegółowego sposobu i trybu kierowania nieletnich do domów pomocy społecznej. Za umieszczenie w takim domu odpowiedzialna będzie gmina, w której mieszka dziecko. Nieletni zamieszka w placówce w miarę możliwości najbliżej jego domu.
Określone zostały również krąg podmiotów mogących wystąpić do sądu rodzinnego z wnioskiem o przeniesienie nieletniego do innej placówki oraz procedura takiego przeniesienia. O zmianę może wystąpić dyrektor domu pomocy społecznej, sam nieletni, rodzic bądź opiekun nieletniego oraz prokurator.
Dom pomocy społecznej, w którym umieszczane są niepełnosprawne dzieci z rodzin patologicznych, aby przeciwdziałać ich demoralizacji, musi zapobiec niewskazanym kontaktom nieletniego z osobami z zewnątrz. Powinien też organizować indywidualną opiekę pedagoga, psychologa oraz terapeuty. Dyrektor placówki musi niezwłocznie powiadomić policję, sąd rodzinny oraz rodziców nieletniego o ucieczce lub o dokonaniu przez niego czynu zabronionego.
Rozporządzenie uściśliło także wzajemne obowiązki dotyczące przepływu dokumentów oraz informacji na temat dziecka pomiędzy właściwym sądem rodzinnym, gminą oraz dyrektorem domu pomocy społecznej, w którym zostało ono umieszczone.
W całej Polsce są tylko 83 placówki przeznaczone dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie. Dysponują jedynie 6228 miejscami.