Przepisami, na podstawie których Polska miałaby pomóc Słowacji w tej wyjątkowej sytuacji, jest umowa międzyrządowa z 2004 r. o pomocy w sytuacjach nadzwyczajnych. Dodatkowo wsparcie sąsiedzkie umożliwia porozumienie z 2010 r. między wojewodami śląskim i żylińskim – także o pomocy w stanach nadzwyczajnych.
Tymczasem koszty leczenia słowackich pacjentów w polskich szpitalach powinien pokryć płatnik z zagranicy, czyli odpowiednik polskiego Narodowego Funduszu Zdrowia. Zasady płacenia regulują przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego.
Chodzi tu m.in. o rozporządzenie Rady (EWG) nr 1408/ 71 z 14 czerwca 1971 r. czy rozporządzenie Rady (EWG) nr 574/72 z 21 marca 1972 r. Zgodnie z nimi polskie szpitale nie powinny pobierać opłat od pacjentów z innych krajów Unii Europejskiej, ale wystąpić o zwrot pieniędzy do ich płatnika.
Taki pacjent powinien natomiast dysponować w Polsce europejską kartą ubezpieczenia społecznego potwierdzającą jego ubezpieczenie zdrowotne.
Więcej w serwisie: