- czterech członków rady nadzorczej w gremium obejmującym minimum 11 osób.
Wynik wyborów jest wiążący dla walnego zgromadzenia. Jego tryb może określać statut spółki albo regulamin uchwalony w sposób określony w statucie. Pozostałych członków powołuje spośród osób, które złożyły egzamin na członka rady nadzorczej w trybie przewidzianym w przepisach ustawy z 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji, i odwołuje wójt (burmistrz, prezydent).
Pracownikowi spółki, będącemu równocześnie członkiem jej rady nadzorczej, podmiot nie może, w okresie trwania kadencji rady ani w trakcie jednego roku po jej zakończeniu, wypowiedzieć stosunku pracy, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 52 Kodeksu pracy (czyli okoliczności uprawniających zatrudniającego do rozwiązania angażu bez zachowania okresu wypowiedzenia z winy pracownika). W tym czasie spółka nie może zmienić na niekorzyść pracownika warunków pracy lub płacy. Sąd Najwyższy w wyroku z 22 września 1999 r., I PKN 271/99 uznał, że „Nie stanowi naruszenia zasad współżycia społecznego zasądzenie odszkodowania - zamiast przywrócenia do pracy - na rzecz pracownika podlegającego szczególnej ochronie ze względu na pełnienie funkcji w zarządzie zakładowej organizacji związkowej, gdy po rozwiązaniu stosunku pracy stał się całkowicie niezdolny do pracy i pobiera świadczenie z tego tytułu, a przywrócenie go do pracy na poprzednich warunkach wymagałoby zwolnienia jednego z dwóch nienagannie wypełniających swoje obowiązki pracowników.".
Tak więc skoro, w świetle statutu, osiem osób tworzy obsadę rady nadzorczej spółki, to jej pracownicy mają prawo wybrać trzech członków tego gremium. Ich wybór odbywa się zgodnie z opisanymi regułami.
Podstawa prawna:
Art. 14 ust. 1 oraz art. 18 ustawy z 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (t.j. DzU z 2011 r. nr 45, poz. 236).
