Projekt zmiany rozporządzenia ministra finansów o sporządzaniu wieloletniej prognozy finansowej (WPF) zgodnie z art. 226 ust. 1 ustawy o finansach publicznych ma zdyscyplinować jednostki samorządowe i sprawić, aby WPF była realistyczna.
Jednostki samorządowe uchwalają WPF od 2011 r. Obejmuje ona rok budżetowy oraz co najmniej trzy kolejne lata. Jeśli jednostka zaciągnęła lub chce zaciągnąć zobowiązania, powinna przedstawić WPF za okres spłaty zobowiązań. Może wynosić więcej niż kilkanaście lat. Projekt uchwały o WPF wraz z projektem budżetu podlega zaopiniowaniu przez RIO.
Dla każdego roku objętego prognozą samorządy powinny wykazywać informację o stopniu niezachowania relacji zgodnie z art. 242–244, jeśli: prowadzą program naprawczy, który zyskał pozytywną opinię RIO; jednostka została wezwana do opracowania programu naprawczego, ale tego nie zrobiła lub nie uzyskała pozytywnej opinii RIO; budżet został opracowany przez RIO, ale jednostka nie wymaga programu naprawczego. Te punkty to nowość w rozporządzeniu.
Rozporządzenie zawiera wzór przygotowania WPF. Jest bardzo szczegółowy i obejmuje każdą działalność finansową. Poza ogólnymi danymi o dochodach i wydatkach budżetowych jednostka musi wykazać przychody, rozchody, kwotę długu, w tym dopuszczalny wskaźnik spłaty zobowiązań, zgodnie z art. 243, po uwzględnieniu ustawowych wyłączeń, obliczony na podstawie wykonania roku poprzedzającego pierwszy rok prognozy. Wzór powinien też zawierać informacje np. o wydatkach bieżących na wynagrodzenia i składki od nich naliczane czy finansowanie programów unijnych. Urząd Marszałkowski Województwa Dolnośląskiego zwrócił uwagę, że do wyliczenia oraz prezentacji stopnia niezachowania relacji zgodnie z art. 242–244 brakuje jednoznacznych wytycznych. Niejasne pozostają też punkty związane z wkładem krajowym w inwestycje z udziałem środków unijnych.
Samorządowcy wytknęli też resortowi, iż art. 226 ust. 1 wymaga rzeczy nierealnych, bo prognoza na dłużej niż pięć lat raczej nie będzie możliwa. A cóż mówić o okresach np. 30-, 40-letnich. Samorządy nie są w stanie oszacować wskaźników, które powinny się znaleźć we wzorze WPF. Dotyczy to np. obowiązku ustalenia wydatków na wynagrodzenia i ich pochodnych, bo nie ma możliwości przewidzenia, jak się będą kształtować w najbliższej przyszłości. Innym problemem jest każdorazowa zmiana wysokości dochodów i wydatków w bieżącym roku budżetowym i tym samym zmiana WPF. Stałe modyfikowanie nie zapewniają przejrzystości i realizmu prognozie. Poza tym musi być zmieniana tyle razy, ile razy będzie zmieniany budżet. Formalnie akt ten jest uchwalany przed uchwałą budżetową, a jako pochodny ustaleń budżetowych powinien być dopasowany do nich i uchwalany albo w tym samym czasie, albo po przyjęciu budżetu. Mimo wątpliwości zespół finansowy przyjął zaproponowane przez ministra finansów zmiany w rozporządzeniu i rekomendował stronie samorządowej KWRiST.
