Pracownik jest zatrudniony w urzędzie od 2010 r. W lipcu 2013 r. została z nim rozwiązana umowa o pracę bez wypowiedzenia z powodu samowolnego opuszczenia stanowiska pracy i narażenia urzędu na zakłócenia organizacji pracy (pracownik na swoim stanowisku przyjmował petentów urzędu). Temu pracownikowi nie należy się dodatkowe wynagrodzenie roczne za przepracowane pół roku. W przypadku rozwiązania z pracownikiem umowy o pracę w trybie art. 52 § 1 Kodeksu pracy – bez wypowiedzenia z winny pracownika, zgodnie z art. 3 ustawy o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej, trzynastka się nie należy.
Liczenie wysokości
Wysokość trzynastki oblicza się jako 8,5 proc. sumy wynagrodzenia za pracę otrzymanego przez pracownika w ciągu roku kalendarzowego. Przy czym uwzględnia się wynagrodzenie i inne świadczenia ze stosunku pracy przyjmowane do obliczenia ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, oraz wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy i ewentualnie wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy przysługujące pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy.
Składniki wynagrodzenia uwzględniane przy obliczaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop określa rozporządzenie ministra pracy i polityki socjalnej z 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop.
Zgodnie z przepisami tego rozporządzenia do podstawy nie wlicza się:
- jednorazowych lub nieperiodycznych wypłat za spełnienie określonego zadania bądź za określone osiągnięcie,
- wynagrodzenia za czas gotowości do pracy oraz za czas niezawinionego przez pracownika przestoju,
- nagród jubileuszowych,
- wynagrodzenia za czas urlopu wypoczynkowego, a także za czas innej usprawiedliwionej nieobecności w pracy,
- ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy,
- dodatkowego wynagrodzenia radcy prawnego z tytułu zastępstwa sądowego,
- wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną,
- kwoty wyrównania do wynagrodzenia za pracę do wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę,
- nagród z zakładowego funduszu nagród, dodatkowego wynagrodzenia rocznego, należności przysługujących z tytułu udziału w zysku lub w nadwyżce bilansowej,
- odpraw emerytalnych lub rentowych albo innych odpraw pieniężnych,
- wynagrodzenia i odszkodowania przysługującego w razie rozwiązania stosunku pracy.
Przykład:
Pracownik w 2013 r. otrzymywał miesięczne wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 2500 tys. zł. Jest to pierwszy rok jego pracy, nie ma więc dodatku stażowego, otrzymał jednak nagrodę w maju za wykonanie dodatkowego zadania w urzędzie w wysokości 1500 zł. Tej kwoty nie należy wliczyć do podstawy trzynastki. Nagroda była jednorazowa za wykonanie dodatkowego zadania.
Przykład
:
Pracownik urzędu gminy jest w nim zatrudniony od stycznia. Otrzymuje wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 2500 zł. Nie ma dodatku stażowego, od marca otrzymuje dodatek specjalny 1000 zł za wykonywanie dodatkowych zadań. Ten dodatek specjalny wlicza się do trzynastki. To dlatego, że pracownik otrzymuje ten dodatek regularnie co miesiąc (od marca do końca roku).
Przykład
:
Pracownik jest zatrudniony w urzędzie od czerwca. Otrzymuje wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 5000 plus dodatek stażowy 10 proc., plus dodatek specjalny w wysokości 1000 zł. Pracownik był na zwolnieniu lekarskim przez 14 dni z tytułu opieki nad dzieckiem oraz wykorzystał urlop okolicznościowy. Otrzymał również jednorazową nagrodę.
W tym przypadku trzynastkę oblicza się proporcjonalnie od liczby przepracowanych miesięcy. Trzeba też sprawdzić, czy pracownik przepracował sześć miesięcy (nie wiadomo, od którego dnia czerwca został zatrudniony, a przebywał na zwolnieniu lekarskim, którego się nie wlicza).
Do podstawy wlicza się wynagrodzenie zasadnicze, dodatek stażowy i dodatek specjalny. Nagrody oraz wynagrodzenia za czas zwolnienia oraz urlopu okolicznościowego nie uwzględnia się.
podstawa prawna: art. 36 ust. 2 i art. 92 ustawy z 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (DzU nr 227, poz. 1505 ze zm.)
podstawa prawna: Ustawa z 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (DzU nr 223, poz. 1458 ze zm.)
podstawa prawna: Ustawa z 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (tekst jedn. DzU z 2013 r. poz.1144)
