Walczący sędzia Sądu Najwyższego Ukrainy: Dzień zaczynamy modlitwą o zwycięstwo

Jaka była pana pierwsza myśl, gdy rok temu na Ukrainę spadły bomby?

To, że zaczęła się wojna, zobaczyłem z okna swojego mieszkania. Przed świtem 24 lutego 2022 r. obudziły mnie odgłosy wybuchów rosyjskich rakiet. Wyjrzałem przez okno i zobaczyłem, jak po tych hukach wybuchły pożary w różnych miejscach Kijowa.

Pierwszą myślą było, jak ocalić przed wojną dzieci i żonę. Co zrobić, żeby nie dostały się pod ostrzał, bo w pierwszych godzinach intensywność rosyjskich działań militarnych była bardzo duża. W pierwszej godzinie wojny postarzałem się o kilka lat, chyba jak wszyscy Ukraińcy.

Czytaj więcej

Sądy i trybunały

Sędzia Sądu Najwyższego Ukrainy chwycił za broń i walczy o swój kraj

Sędzia Sądu Najwyższego Ukrainy, Iwan Miszczenko w obliczu rosyjskiej inwazji na Ukrainę nie pozo...

Co pan robił w tym pierwszym dniu wojny?

Po półtorej godzinie dotarło do mnie, że ta wojna trwa już od dawna. Że to nie jest zły sen ani po prostu błąd Putina. Dlatego około godziny szóstej rano poszedłem do pracy w Sądzie Najwyższym. Na ten dzień mieliśmy zaplanowane rozprawy sądowe i zdecydowaliśmy, że musimy wykonać swoją pracę. 24 lutego Sąd Najwyższy rozstrzygnął ponad 200 spraw. W tym samym czasie pod koniec dnia roboczego wojska rosyjskie zbliżały się już do przedmieść Kijowa.

W ciągu tych kilku pierwszych dni wojny wielu sędziów i pracowników sądów w stolicy i obwodach musiało dokonać wyboru: pozostać w swoich miejscach pracy czy wstąpić do wojska, w szeregi obrony terytorialnej lub zgłosić się na ochotnika do Sił Zbrojnych Ukrainy i bronić ludzi dotkniętych agresją. Część z nich wybrała pracę. Wymiar sprawiedliwości zatrzymał się w czasie wojny tylko w sądach na terenach okupowanych lub znajdujących się na linii frontu. Jeśli ta linia znajdowała się w odległości co najmniej pięciu kilometrów, sędziowie i sąd kontynuowali pracę.

A pan? Jaki był wybór sędziego jednego z najważniejszych sądów Ukrainy?

W pierwszych tygodniach wojny byłem z tymi, którzy z bronią w ręku bronili podejść do Kijowa. Po wypędzeniu rosyjskiej hordy z Buczy, Irpienia i Borodzianki wróciłem do pracy. Jednak nadal ma ona częściowo związek z wojną. W ostatnim czasie miałem i będę miał kilka spotkań w taki czy inny sposób z nią związanych. Ponadto ponieważ obecnie jestem sędzią Wielkiej Izby Sądu Najwyższego, wraz z moimi współpracownikami rozpatruję sprawy związane z pociągnięciem do odpowiedzialności karnej osób oskarżonych o popełnienie wspólnie z armią rosyjską zbrodni wojennych. Ale są to też sprawy gospodarcze dotyczące banków rosyjskich, administracyjne związane z obowiązywaniem sankcji wobec osób zaangażowanych w agresję i jej finansowanie, a także o naprawienie szkód wyrządzonych agresją rosyjską.

Ukraiński wymiar sprawiedliwości zachowuje ciągłość mimo wojny?

System sądowniczy kraju jako całość działa, choć odbywa się to obecnie w trudnych warunkach. Niektóre gmachy sądów zostały uszkodzone lub całkowicie zniszczone. Nawet na tych terytoriach, które zostały już wyzwolone od wroga, wielu sędziów nie może wymierzać sprawiedliwości i jest zmuszonych przenieść się do innych regionów Ukrainy. Niemal codziennie, czasem nawet pięć, sześć razy dziennie, sesje sądowe muszą być przerywane z powodu uderzenia rakietowego.

Ukraina jako państwo nigdy się nie poddała.

Ukrainy nie da się pokonać. Naród ukraiński ma tysiącletnią historię walki o niepodległość. Syn księcia kijowskiego założył Moskwę 300 lat po tym, jak zaczęliśmy się modlić do Jezusa Chrystusa. Wspólnie z innymi państwami zbudowaliśmy Wielkie Księstwo Litewskie, Rzeczpospolitą Obojga Narodów, pokonaliśmy jarzmo mongolskie i faszyzm. Przeżyliśmy stalinowskie klęski głodu. Nie przestraszyły nas czerwone obozy koncentracyjne. Zachowaliśmy nasz język i wiarę. A teraz zaczynamy każdy nowy dzień modlitwą o zwycięstwo. A potem dzieci idą do szkoły, instytucje państwowe zaczynają działać. Codziennie o godzinie 9 w każdym mieście i wsi grany jest hymn narodowy. Codziennie. Pomimo alarmów lotniczych i zagrożenia atakami rakietowymi.

Czy mimo toczącej się barbarzyńskiej wojny w Ukrainie trwają prace nad reformami?

Wojna wymaga niezwykłego podejścia do administracji państwowej. W ciągu roku wojny parlament Ukrainy, rząd i prezydent oraz inne instytucje państwowe nie przerwały pracy ani na jeden dzień. W tym czasie przyjęto tysiące aktów prawnych dotyczących obronności, kompleksu obronnego gospodarki, optymalizacji pracy instytucji państwowych oraz tworzenia ram regulacyjnych mających na celu wzmocnienie ochrony socjalnej i prawnej personelu wojskowego, uchodźców i ofiary wojny.

Jeśli chodzi o sądownictwo, w Ukrainie trwają procesy, które nazywam „ewolucją systemu sądownictwa ”. Wciąż opracowujemy nowe zasady i tworzymy na ich podstawie nowe organy administracji sądowej. Trwają prace nad kodeksami proceduralnymi, które pozwolą na szybszą i skuteczniejszą pomoc ludziom w ochronie i odnawianiu ich praw.