Rz: Ministerstwo Sprawiedliwości opublikowało dane dotyczące wymiaru sprawiedliwości. Większość nie napawa optymizmem. Średni czas postępowania wzrósł z 54,4 dnia w 2015 r. do 67,2 w 2016 r. Wyższy jest także odsetek spraw rozpatrywanych ponad rok oraz ponad trzy lata. Niewiele więc udało się zrobić przez osiem miesięcy...
Łukasz Piebiak: Specjalnie nie dziwią mnie te statystyki. Cudownych recept na szybkie zmiany w wymiarze sprawiedliwości nie ma. Są potrzebne duże zmiany struktury sądownictwa i procedur. Jedne i drugie wymagają pełnej drogi legislacyjnej. A to musi trwać. W dodatku na początku zajęliśmy się głównie ratowaniem wymiaru sprawiedliwości przed skutkami niektórych pomysłów poprzedników. Działaliśmy więc po to, żeby statystyki się nie pogorszyły. Trzeba było szybko zmienić ustawę o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury, bo mogło się okazać, że jest zbędna. Odsunęliśmy w czasie asesora, bo nic nie było gotowe do jego wejścia na sale rozpraw. Ruszyliśmy na pomoc e-sądowi, bo stał się niewydolny, itd.
Ile czasu i jakich zmian potrzeba, by statystyki były lepsze?
Sądownictwo to wielka i skomplikowana struktura. Tu skutki zmian widać po dłuższym czasie. Pierwsze powinny się jednak pojawić już wkrótce. Myślę tu o bardziej sprawiedliwym przydziale spraw.
A wyniki sprawności?
Skoro teraz sprawy prowadzą wszyscy sędziowie funkcyjni, a wcześniej nie, to musi się to odbić na statystyce.
Co dalej?
Zmiany w procedurach – ograniczenie kognicji sądów. Jesienią zaprezentujemy dużą zmianę procedury cywilnej, która powinna przyspieszyć wszystkie postępowania, a szczególnie procesy gospodarcze. Mamy prawie gotowe zmiany w wykroczeniach. Wiele z nich załatwi mandatem policja czy inne służby i nie trafią one do sądu. Szykujemy dużą zmianę kodeksu karnego skarbowego, szczególny nacisk kładziemy na postępowanie związane z przestępczością graniczną, ale chcemy także odciążyć sądy od tysięcy drobnych spraw cywilnych związanych z orzekaniem o przepadku mienia.
Wymiar sprawiedliwości wymaga zmian. Co do tego wszyscy są zgodni. Co dzieje się z planowaną wielką reformą?
Reforma ma być wielka, więc jeszcze musi poczekać. Teraz jest czas na pojedyncze zmiany.
