Aukcja „Rz”: Dwurnik i inni

11 prac wybitnych polskich twórców będzie można kupić podczas gali „Dobra Firma2007”. Dochód z aukcji zostanie przekazany na rehabilitację dzieci z porażeniem mózgowym.

Aktualizacja: 29.10.2007 16:13 Publikacja: 29.10.2007 15:47

DESA MODERN 1

DESA MODERN 1

Foto: Rzeczpospolita

30 października, godz. 17

hotel Sheraton, Warszawa, ul. Prusa 2

POKOMUNIKUJMY SIĘ – 07 (2006)

Artystka urodziła się w 1982 r. w Warszawie. Studiowała w stołecznej ASP, gdzie w 2006 r. uzyskała dyplom na Wydziale Grafiki w Pracowni projektowania książki i rozpoczęła kolejne, tym razem podyplomowe, studia scenograficzne. Mimo młodego wieku może się już pochwalić wieloma wystawami indywidualnymi i grupowymi w Polsce i za granicą, jak również udziałem w prestiżowych konkursach plastycznych.

W swych obrazach Pągowska pokazuje codzienne sytuacje – sceny z kawiarni, parę siedzącą rano przy stole – subtelnie podkreślając napięcia, jakie cechują przedstawianych ludzi.

„Pokomunikujmy się”, tytuł wieloczęściowego cyklu, zwraca uwagę na brak porozumienia i fasadowość relacji.

akryl/płótno, 92 x 140 cm (patrz zdjęcie nr 1)

DIOR (1998)

Malarz, plakacista, twórca ekslibrisów, rysunków, ilustracji książkowych. Urodził się w 1949 r. na Litwie, od 1980 r. mieszka w Warszawie. O swojej sztuce mówi: „Obserwuję uważnie ludzi wokół mnie. Przyglądam się ich twarzom, postaciom, ruchom. Z tych

okruchów rzeczywistości nieustannie tworzę własny teatr gestów i sylwetek”.

Jest twórcą o charakterystycznym, rozpoznawalnym na całym świecie stylu, stanowiącym autorską mieszankę symbolizmu i surrealizmu. Posługuje się chętnie pastelą i temperą, nie stroni od technik metalowych, doskonale czuje się za obiektywem. Jest uznanym portrecistą, scenografem, twórcą kostiumów.

„Dior” powstał w Paryżu w Cité des Arts International.

pastel/karton, 100 x 70 cm (patrz zdjęcie nr 2)

BEZ TYTUŁU (2007)

Absolwentka ASP w Gdańsku, mieszkanka Sopotu (rocznik 1979). Laureatka wielu nagród i wyróżnień, m.in. Fundacji im. Franciszki Eibisch, Prezydenta Miasta Gdańska dla Młodych Twórców w Dziedzinie Kultury oraz konkursu Samsung Art Master. W swym malarstwie zajmuje się popularną wśród młodych „sztuką życia codziennego”, ukazującą zwykłych ludzi przy zwykłych czynnościach.

Artystka przekonuje: „Maluję takie życie, jakie znam. Vermeer w XVII wieku też malował kobiety, które czytają listy i piją mleko”. Bohaterów swoich obrazów umieszcza w wypreparowanych krajobrazach podkreślających ich wyobcowanie i samotność.

Współpracuje z Galerią Le Guern (www.gallery.leguern.pl)

skąd pochodzi obraz. akryl/płótno, 20 x 102 cm (patrz zdjęcie nr 3)

230. OBRAZ Z XXV CYKLU (2004)

Artysta nazywany „publicystą”, „dokumentalistą”, „kronikarzem rzeczywistości”. Urodził się w 1943 r., skończył Wydział Malarstwa na warszawskiej ASP, trzy lata studiował rzeźbę. Od początku numeruje po kolei wszystkie swoje dzieła (do dziś namalował ponad 3000 obrazów).

Prace układa w cykle tematyczne, odzwierciedlające podróże, spotkania z ludźmi, wydarzenia historyczne, polityczne perturbacje.

Dwurnik wnikliwie podpatruje rzeczywistość, niepokojąc widza zaskakującymi przedstawieniami. Obraz zgłoszony na aukcję jest nietypową abstrakcyjną kompozycją z zatopionymi w farbie współczesnymi polskimi monetami.

Jest jednym z niewielu polskich artystów, których prace zakupiło nowojorskie Muzeum Guggenheima. Urodzony w 1942 r., w 1968 r. ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie jako student Jana Cybisa.

Ma na koncie udział w ponad 150 wystawach na całym świecie. „Erotikon” z 1980 r., jego najsłynniejszy cykl obrazów i rysunków, był świadectwem fascynacji ludzkim ciałem i zmysłowej witalności – obecnej do dziś w jego pracach niezależnie od ich inspiracji i motywów.

Dobkowski używa w swym malarstwie wyłącznie czystych barw, łącząc linie i plamy w rozedrgane, antropomorficzne kształty, których kontury zdają się nie mieć końca.

pastel/karton, 50 x 70 cm (patrz zdjęcie nr 5)

Autor smoka wawelskiego stojącego w Krakowie przy murach Wawelu, pomnika Piwnicy pod Baranami, także – wcześniej – partyzantów polskich i radzieckich. Tworzy prace monumentalne, nie stroni od rzeźby parkowej, lubi drobne obiekty (zwłaszcza zwierzaki).

Ma własny styl, łączący deformację z podkreślaniem wybranych cech przedstawianych postaci. Urodzony w 1925 r. rzeźbiarz, medalier, malarz, uczeń Xawerego Dunikowskiego, dyplom w krakowskiej ASP zdobył w 1956 r. Laureat ponad 40 nagród, w tym wielu o randze międzynarodowej.

Rzeźba jest darem założonej w 1994 r. Fundacji Bronisław Chromy Art (www.chromy.art.pl)

patynowany brąz, 100 x 100 x 120 cm (patrz zdjęcie nr 6)

BEZ TYTUŁU (1958)

Jeden z klasyków polskiej fotografii reportażowej. Rocznik 1929. Pierwsze zdjęcia zrobił w czasie II wojny. Oficjalnie

zadebiutował w dobie socrealizmu. Najczęściej rejestrował codzienność stolicy – scenka obok pochodzi z końca lat 50.

Publikował w tygodnikach „Świat” i „Stolica” oraz w miesięczniku „Polska”. Potem zajął się modą; współpracował z „Przekrojem”. W 1970 r. wyemigrował do Niemiec, skąd powrócił w latach 80. Brał udział w wielu wystawach, m.in. „Świat to teatr”, „Przemoc,

seks, nostalgia”.

W 2006 r. ukazała się jego monografia, obejmująca lata 1944 – 2005. Współpracuje z Galerią Synteza (www.galeriasynteza.pl), skąd pochodzi zdjęcie.

fotografia czarno-biała, hahnemühleprint, 60 x 42 cm (patrz zdjęcie nr 7)

PROJEKT PLAKATU DO SZTUKI „OKRĘT” STANISŁAWA TYMA (1985)

Znany przede wszystkim jako autor plakatów (około tysiąca), głównie do wydarzeń kulturalnych i dotyczących

tematyki społeczno-politycznej. Ur. 1953 r. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu.

Zadebiutował jeszcze na studiach rysunkami satyrycznymi. Potem projektował okładki płyt, zajmował się grafiką

komputerową, opracowaniem plastycznym kampanii reklamowych i szatą graficzną magazynu „Playboy”.

Od 1990 r. prowadzi własne studia reklamowe – najpierw Studio P, obecnie firmę KreacjaPro. Plakat

do „Okrętu” to typowy dla Pągowskiego styl metaforyczno-surrealistyczny.

akryl, pastel/tektura, 34,5 x 24 cm (patrz zdjęcie nr 8)

SŁOIKI WIDZIANE OD DOŁU (2000 – 2006)

Warszawiak z urodzenia (1955 r.) i miejsca zamieszkania. Studiował też w stolicy w ASP; dyplom w 1980 r. w pracowni prof. Stefana Gierowskiego. Po studiach dwuletnia służba wojskowa. Malarz, grafik, projektant wnętrz. Współwydawca pisma „Oj dobrze już”.

Od 1982 r. – członek słynnej sześcioosobowej formacji Gruppa, aktywnej przez całą dekadę. Uczestniczył we wszystkich Gruppowych pokazach; potem już samodzielnie brał udział w najważniejszych wystawach ostatnich kilkunastu lat.

Na jego płótnach często pojawiają się słowa, wkomponowane w płaskie plamy barw i rysunki. Obraz „Słoiki widziane od dołu” jest pod tym względem wyjątkiem. Ale ujęcie zaskakujące.

tempera/płótno, 136 x 120 cm (patrz zdjęcie nr 9)

ZAĆMIENIE KSIĘŻYCA (2007)

Nazywany jest malarzem codzienności. Wypracował własny, rozpoznawalny

styl figuracji z pogranicza realizmu i metafory.

Sposób, w jaki ujmuje sceny,kojarzy się z filmowym kadrowaniem. Podejmuje wątki polityczne, literackie, historyczne i egzystencjalne.

Lubi malować samotnych ludzi w pustym pejzażu oraz psy. Bezludne krajobrazy, jak „Zaćmienie księżyca”, należą do rzadkości. Urodzony w Warszawie (1955), studia w warszawskiej ASP, dyplom w pracowni Stefana Gierowskiego w 1980 r.

Współzałożyciel Gruppy, uczestnik jej wystaw. Także liczne pokazy indywidualne. Laureat Paszportu „Polityki” (1998) i nagrody im. Cybisa (2004).

tempera/płótno, 120 x 136 cm

PORTRET X (2007)

Absolwent Wydziału Rzeźby w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Od dyplomu w 1971 r. związany z macierzystą uczelnią, przechodząc drogę od asystenta do profesora; trzykrotnie jej rektor.

Obecnie 60-latek. Miał około stu wystaw indywidualnych w najbardziej prestiżowych galeriach Polski; laureat wielu nagród.

Znany przede wszystkim z cyklu wielkich głów o nieco zatartych, niewyraźnych rysach i ogromnym ładunku ekspresji. Inna słynna seria to figury „Kroczące”. Ma znakomicie opanowany tradycyjny warsztat

– pracuje głównie w brązie.

Stosuje kontrasty: miejsca wypolerowane, wyzłocone zderzone z chropawymi, ciemnymi. Chętnie stosuje polichromię. Ostatnio próbuje też innych technik, czego przykładem „Portret X”.

terakota szkliwiona, 50 x 30 x 35 cm

30 października, godz. 17

hotel Sheraton, Warszawa, ul. Prusa 2

Pozostało 99% artykułu
Rzeźba
Ai Weiwei w Parku Rzeźby na Bródnie
https://track.adform.net/adfserve/?bn=77855207;1x1inv=1;srctype=3;gdpr=${gdpr};gdpr_consent=${gdpr_consent_50};ord=[timestamp]
Rzeźba
Ponad dwadzieścia XVIII-wiecznych rzeźb. To wszystko do zobaczenia na Wawelu
Rzeźba
Lwowska rzeźba rokokowa: arcydzieła z muzeów Ukrainy na Wawelu
Sztuka
Omenaa Mensah i polskie artystki tworzą nowy rozdział Biennale na Malcie
Materiał Promocyjny
Do 300 zł na święta dla rodziców i dzieci od Banku Pekao
Rzeźba
Rzeźby, które przeczą prawom grawitacji. Wystawa w Centrum Olimpijskim PKOl