W dyskusji udział wezmą Karolina Puchała-Rojek – redaktorka książki oraz Łukasz Gorczyca, znawca twórczości Chomętowskiej, poprowadzi ją Michał Laszczkowski.
Zofia Chomętowska, wybitna i fascynująca polska fotografka, dokumentalistka, poświęciła się fotografii w latach 1920. Początkowo dokumentowała życie rodzinne i towarzyskie na Polesiu, w rodzinnym majątku i okolicy oraz podróże po Europie. Jednak od lat 1930 fotografia stała się jej zawodem – otworzyła studio fotograficzne w Warszawie, wysyłała prace na wystawy i konkursy oraz publikowała w prasie.
W 1936 roku Zofia Chomętowska wygrała konkurs Wydziału Turystyki Ministerstwa Komunikacji na etatowego fotografa tej instytucji. Do jej zadań należało sfotografowanie atrakcyjnych turystycznie miejsc na terenie II Rzeczpospolitej. Fotografie, zamieszczane w miejscach publicznych, m.in. w wagonach kolejowych i na dworcach, miały przyczynić się do zwiększenia mobilności obywateli, ożywienia turystyki i propagowania pozytywnego wizerunku kraju. Miały więc zadanie propagandowe.
Jednak, jak zawsze u Chomętowskiej, zbiór ten, cudem ocalały w archiwum fotografki i dopiero niedawno sprowadzony do Polski przez Fundację AF, nie jest jednolity. Znajdują się w nim zarówno widoki oficjalne, jak i sprawiające wrażenie prywatnych, są ujęcia turystyczne, ale też pełne humoru, we wszystkich zaś jest zapisana codzienność przedwojennej Polski.
W 2012 roku zbiór ten, składający się z 1300 zdjęć został zdigitalizowany oraz dokładnie opisany. Album monograficzny zawiera wybór z tego zbioru, podzielony według obszarów geograficznych. Fotografie zostały tak dobrane by tworzyły ciekawą historię obrazową, a nie tylko historyczną. Album został wydrukowany w miękkiej i twardej oprawie, na ponad 400 stronach, zaprezentowanych zostało 380 zdjęć.
