W 2011 roku mija sto lat od czasu, kiedy ten ruch został sformalizowany, a ściągający do Zakopanego i mieszkający tu artyści otrzymali oficjalną salę wystawienniczą, w której mogli prezentować swoje prace.
W 1911 roku otwarto przy zakopiańskich Krupówkach gmach Bazaru Polskiego. Budynek dziś kojarzony z legendarnymi Delikatesami wpisał się nie tylko w krajobraz słynnej ulicy, ale przede wszystkim w historię Zakopanego. Tu przez lata nie tylko rozwijał się polski „handel", ale również na piętrze wystawiali najwięksi polscy artyści, odbywały się: koncerty, pokazy filmowe, spektakle teatralne. W momencie powstania bazar był pierwszym salonem wystawienniczym w mieście. Początkowo pełnił tę funkcję dla Towarzystwa „Sztuka Podhalańska", a następnie po drugiej wojnie światowej należał kolejno do Związku Plastyków i Biura Wystaw Artystycznych. Od 2001 roku jest siedzibą Miejskiej Galerii Sztuki i jedną z najstarszych galerii w Polsce.
Bazar Polski
Budynek Bazaru Polskiego został wzniesiony w latach 1910-11 według projektu znanego architekta Franciszka Mączyńskiego, a staraniem hrabiego Władysława Zamoyskiego. Biznesowo myślący inwestor postanowił w nowo wznoszonym budynku połączyć instytucję promocyjną z dochodową, czyli na parterze – od strony nieustannie modnych Krupówek – umieścić sklepy, które zarabiać miały na mieszczącą się na piętrze salę ekspozycyjną.
Sala charakteryzowała się nowoczesną jak na owe czasy konstrukcją, miała wzmocnione stropy, a przede wszystkim przeszklony – świetlikowy dach. Jako pierwszą Zamoyski zaplanował na fali popularnych wówczas wystaw światowych prezentację przemysłowych i rzemieślniczych wyrobów Polaków, by w ten sposób integrować i reklamować rozbity przez zabory naród. Jednak ostatecznie, dzięki inicjatywie bogatego, łódzkiego przedsiębiorcy, mecenasa sztuki i współtwórcy prestiżowego Stowarzyszenia „Sztuka Podhalańska" Henryka Grohmana, zamiast nowoczesnej wystawy przemysłowej w salach Bazaru Polskiego zaprezentowano grafikę i sztukę stosowaną.
Grohman włączył zakopiańską wystawę do konkursu organizowanego w czerwcu 1911 roku przez krakowskie Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych, dzięki czemu zyskała ona należny splendor. Już miesiąc później – 7 lipca – w Sali Bazaru zaprezentowano pokonkursową wystawę grafik. To właśnie ten zbiór nieoczekiwanie udało się kuratorom z Miejskiej Galerii Sztuki odnaleźć w Bibliotece Uniwersyteckiej w Warszawie. Jego prezentacja, będąca niemal repliką wystawy sprzed stu lat, w lipcu bieżącego roku była jednym z wydarzeń uświetniających jubileusz artystycznego środowiska Zakopanego przy Krupówkach.
