Klientowi wolno zostawić w twoim sklepie stary monitor

Ograniczamy się tylko do obowiązków wynikających z [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=8BD73CD8B8822549943336BB86D46AE2?id=179163]ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (DzU z 2005 r. nr 180, poz. 1495 ze zm.)[/link].

[srodtytul]Jeden za jeden[/srodtytul]

Sklepy mają obowiązek przyjmowania od klientów zużytych sprzętów przy zakupie nowych urządzeń. Jednak jeśli ktoś, kupując nowe radio, chce zostawić w sklepie stary odkurzacz, to sprzedawca nie musi go przyjąć. Przepisy mówią tylko o odbieraniu zużytego sprzętu tego samego rodzaju i w nie większej ilości niż sprzedawany.

[b] Jeśli zatem klient kupuje telewizor, to może zostawić w sklepie ten, którego chce się pozbyć [/b](choć może przynieść 42-calowy egzemplarz, przy kupnie 21-calowego). Przypominamy, że te przepisy dla sprzedających dotyczą tylko sprzętu dla gospodarstw domowych (i takiego, który da się zastosować w domach). Granica między tym, co jest sprzętem domowym a co przemysłowym, niestety, nie jest zbyt ostra.

Zgodnie z art. 37a ust. 2 ustawy o zużytym sprzęcie sprzedawca może jednak odmówić przyjęcia zużytego sprzętu w przypadku, gdy stwarza on zagrożenie dla zdrowia lub życia osób przyjmujących zużyty sprzęt (np. gdy wycieka z niego ciecz nieznanego pochodzenia).

Sprzedawca nie musi też odbierać sprzętu AGD nieodpłatnie własnym transportem, jeśli przywozi nim np. lodówkę, kuchenkę lub telewizor do domu klienta. Może jednak wziąć tylko zapłatę za przewóz np. zużytej kuchenki, a nie za jej odebranie od klienta.

[b] Jeśli chodzi o obowiązek sprzedawców handlujących sprzętem, nie ma wyjątku ani dla sezonowych stoisk (np. z lampkami choinkowymi), ani dla sklepów internetowych.[/b]

Sprzedawca detaliczny jest obowiązany do nieodpłatnego przekazania przyjętego zużytego sprzętu prowadzącemu zakład przetwarzania lub sprzedawcy hurtowemu. Ważne, by mieli oni nadany numer rejestrowy.

Musi też zadbać, by zebrany przez niego elektrozłom był transportowany w sposób umożliwiający ponowne użycie sprzętu lub jego części składowych albo odzysk (w tym recykling) materiałów oraz substancji pochodzących ze zużytego sprzętu. Natomiast odbieranie od zbierających starych urządzeń finansuje wprowadzający.

[srodtytul]Nie trzeba informować wójta[/srodtytul]

O ile zbierający nieprowadzący sklepu, hurtowni czy punktu serwisowego musi informować wójta, burmistrza bądź prezydenta miasta, że zajmuje się zbieraniem sprzętu, o tyle w myśl zmienionych przepisów sprzedający czy właściciel serwisu nie muszą już tego robić.

Do czasu zmiany ustawy, która weszła w życie 1 stycznia 2009 r., wszyscy zbierający mieli taki obowiązek. Teraz dotyczy to w praktyce tylko trudniących się samym zbieraniem, a nie handlowców czy usługodawców.

[srodtytul]Konieczny wpis do rejestru[/srodtytul]

Sprzedający musi się też zarejestrować w rejestrze prowadzonym przez głównego inspektora ochrony środowiska. GIOŚ prowadzi rejestr:

- wprowadzających sprzęt,

- zbierających zużyty sprzęt,

- prowadzących zakład przetwarzania,

- prowadzących działalność w zakresie recyklingu,

- prowadzących działalność w zakresie innych niż recykling procesów odzysku,

- organizacji odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego.

Wniosek o wpis do rejestru trzeba złożyć przed podjęciem działalności gospodarczej w zakresie objętym takimi wymogami.

[srodtytul]Złom w sprawozdaniu[/srodtytul]

Zbierający muszą co pół roku przedkładać sprawozdania głównemu inspektorowi ochrony środowiska. Informują w nich o masie zebranego sprzętu. Czyli mają wiedzieć, ile ten złom ważył. Liczba sztuk nie ma w tym wypadku znaczenia.

W obecnie obowiązującym wzorze formularza podaje się bowiem tylko masę sprzętu (z podziałem na sprzęt dla gospodarstw domowych i pozostały).

[b]Przedsiębiorcy mają to zrobić do 31 lipca za okres od 1 stycznia do 30 czerwca i do 15 marca następnego roku za okres od 1 lipca do 31 grudnia poprzedniego[/b] roku. Wzór sprawozdania znajduje się w [link=2010-02-04 02:00]rozporządzeniu ministra środowiska z 12 maja 2009 r. (DzU nr 81, poz. 682)[/link]. Można go też pobrać ze strony internetowej GIOŚ.

[srodtytul]Poinformuj o kosztach...[/srodtytul]

Wprowadzający sprzęt ma obowiązek podać sprzedawcy koszt gospodarowania odpadami dla niektórych grup sprzętu. Chodzi o wielkogabarytowe i małogabarytowe urządzenia gospodarstwa domowego oraz o sprzęt audiowizualny, oświetleniowy, a także narzędzia elektryczne i elektroniczne, z wyjątkiem wielkogabarytowych stacjonarnych narzędzi przemysłowych (zgodnie z załącznikiem do ustawy o zużytym sprzęcie).

Natomiast jeśli chodzi o sprzęt teleinformatyczny i telekomunikacyjny (np. komputery), zabawki, urządzenia rekreacyjne i sportowe, wyroby medyczne (z wyjątkami), przyrządy do nadzoru i kontroli (np. czujki dymu czy termostaty) oraz automaty (np. do napojów, bankomaty itp.), taką informację można podać, ale nie jest to konieczne.

Sprzedawca musi podać koszt gospodarowania, jeśli informacja jest obowiązkowa i otrzymał ją od wprowadzającego, jeśli nie jest – może to zrobić, ale nie musi.

[srodtytul]... i o skutkach[/srodtytul]

Prowadzący sklepy mają też obowiązek zwrócić uwagę, czy sprzęt jest oznaczony przez wprowadzającego znakiem przekreślonego śmietnika i czy na fakturze za takie urządzenia widnieje numer rejestrowy kontrahenta. A także sprzedawać go wraz z dołączoną przez wprowadzającego informacją zakazu umieszczania zużytego sprzętu łącznie z innymi odpadami.

Także z wyjaśnieniem potencjalnych skutków dla środowiska i zdrowia ludzi wynikających z obecności składników niebezpiecznych w sprzęcie (sporządzenie informacji jest obowiązkiem wprowadzającego). W sklepie klient powinien móc również znaleźć na wywieszce miejsca, do których może oddać sprzęt, jeśli nie zostawia go przy zakupie nowego.