Rzecznik Praw Pacjenta uznał za naruszające zbiorowe prawa pacjentów praktyki stosowane przez placówkę, polegające na ustalaniu dobowej opłaty za pobyt w ZOL-u bez obowiązkowego uwzględnienia dochodu pacjenta w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej, a tym samym pobieraniu tej opłaty w wysokości wyższej niż 70% miesięcznego dochodu. Przy przyjęciu do ZOL-u pacjenci byli zobowiązani podpisać oświadczenie, że zobowiązują się do ponoszenia opłaty za pobyt w wysokości 80 zł/dobę. Powyższa opłata została narzucona z góry każdemu pacjentowi, niezależnie od jego sytuacji materialnej.
W decyzji RPP zobowiązał placówkę do poinformowania każdego pacjenta pisemnie, że ma możliwość ubiegania się o zwrot kwot pobranych w zawyżonej wysokości, a także przeproszenia pacjentów.
Czytaj także: Pacjent może liczyć na niższe koszty procesu o błędy medyczne
Zakład Opiekuńczo-Leczniczy nie poinformował RPP o podjętych działaniach mających na celu wykonanie decyzji w terminie 30 dni. Zakład jedynie odwołał się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, a także zlikwidował placówkę, która stosowała opisane powyżej praktyki.
Przed Sądem pełnomocnik RPP podkreślił, że placówka miała zawartą umowę z NFZ, a więc to NFZ jako płatnik publiczny ponosił odpłatność za udzielane świadczenia zdrowotne. W związku z powyższym ZOL był zobowiązany przestrzegać praw pacjenta określonych w ustawie o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta oraz w przepisach odrębnych a także miał obowiązek zapewnić pacjentom równy dostęp do świadczeń zdrowotnych zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. ustawy.
